Ці ты даходзіў да крыніцаў мора, і ці ты хадзіў па дне бяздоньня?
У шэсьцьсотым годзе жыцьця Ноя, у другім месяцы, у сямнаццаты дзень месяца, у гэты дзень выбіліся ўсе жаролы вялікай бездані, і вокны нябесныя адчыніліся,
І зачыніліся жаролы бездані і вокны нябесныя, і спыніўся дождж з неба.
Ён Сам расьцягвае нябёсы і крочыць па хвалях марскіх.
Голас грымотаў Тваіх у віхуры; маланкі сусьвет асьвятлялі; зямля трэслася і дрыжэла.
Я нарадзілася, калі яшчэ не было бяздоньняў, калі не было крыніцаў, напоўненых водамі.
калі засноўваў аблокі ўгары, калі ўмацоўваў крыніцы бяздоньня,
Дзеля гэтага так кажа ГОСПАД: “Вось, Я абараню справу тваю, адпомшчу помсту тваю, і высушу мора ягонае, і высушу крыніцу ягоную.