Навучы нас, што маем сказаць Яму? Мы ў гэтай цемры ня можам прадставіць [справу нашую].
І я маю розум, як вы, і нічым я ад вас ня горшы. І хто ня ведае пра гэта?
Я хачу гаварыць з Усемагутным і прагну Богу прадставіць [справу маю].
Паслухайце скаргу маю і зважце на адказ вуснаў маіх.
Вось такія канцы шляхоў Ягоных; і толькі слабыя словы мы чуем пра Яго. Хто можа зразумець грымоты велічы Ягонай?»
Хто раскажа Яму тое, што я прамаўляю? Ці скажа хто Яму, каб ня быць зьнішчаным?
«Хто гэта, што неразумнымі словамі зацямняе задумы Мае?
Калі ты маеш рамяно, як Бог, і калі ты падобным голасам грыміш, як Ён,
Хто той, які хавае параду бяз веданьня? Сапраўды, я гаварыў, і не разумеў. Гэта рэчы, цудоўнейшыя за мяне, і я ня ведаю іх.
Дык хто я такі, каб адказваць Яму і гаварыць з Ім падабранымі словамі?
Надзвычай дзівоснае веданьне, перавышае мяне, не магу яго сьцяміць!
я стаўся дурнем і ня ведаў нічога, і быў перад Табой, як жывёла,
Гэтаксама і Дух дапамагае ў слабасьцях нашых, бо мы ня ведаем, пра што маліцца, як трэба, але Сам Дух заступаецца за нас стагнаньнямі невымоўнымі.
Бо цяпер мы бачым праз [мутнае] шкло, невыразна; а тады — абліччам да аблічча; цяпер я разумею часткова, а тады пазнаю [гэтаксама], як я сам пазнаны.
Улюбёныя! Мы цяпер дзеці Божыя, і яшчэ ня выявілася, што мы будзем, а ведаем, што, калі выявіцца, будзем падобныя да Яго, бо ўгледзім Яго, як Ён ёсьць.