Людзі разумныя скажуць мне, і чалавек мудры, які слухае мяне, [прамовіць]:
Дык паслухайце мяне, людзі разумныя! Бог далёкі ад няправасьці, і Усемагутны — ад беззаконьня.
Калі ты маеш розум, паслухай гэта, прыхілі вуха на голас словаў маіх.
«Мудрыя, слухайце словы мае, і знаўцы, прыхіліце вушы да мяне.
На [думку] тваю, ці павінен Ён адплаціць [табе], бо ты адкідаеш [гэта]? Бо ты сам, а ня я выбіраеш [казаць гэта]. А калі ведаеш што [больш], скажы.
“Ёў неразумна кажа, і словы ягоныя без разуменьня”.
Разьбяромся між сабою, што слушнае, і зразумеем, што добрае.
Кажу, як да мудрых; судзіце самі, што кажу.