Няма цемры, ані змроку, каб там маглі схавацца злачынцы.
Бо ты зрабіў тое патаемна, а Я зраблю гэта перад усім Ізраілем і перад сонцам».
Калі б я саграшыў, Ты б убачыў, і не пакінуў бы грэху майго без пакараньня.
пакуль я пайду, і не вярнуся, у зямлю цемры і ценю сьмерці,
А вочы бязбожных сасьлепнуць, і ня будуць яны мець прытулку, і надзея іхняя — стогн душы».
Ён выяўляе тое, што схаванае ў цемры, і ўсё цёмнае асьвятляе.
А ты кажаш: “Што ведае Бог? Ці праз імглу Ён можа судзіць?
Бо раніца для іх усіх — цень сьмерці; бо ведаюць яны жудасьці цемры.
І цяпер спаў бы я моўчкі, і адпачываў бы ў-ва сьне сваім
Няхай зацемняць яго цемра і цень сьмерці, няхай схавае яго змрок, і няхай напоўніцца ён хмарамі.
Ці ж не загуба [прызначана] для ліхотніка, і няшчасьце — для злачынцы?
Ці адкрытыя былі табе брамы сьмерці, і ці бачыў ты дзьверы цемры сьмяротнай?
Бо Ты — Бог, Якому недаспадобы няправасьць; злыдзень ня будзе жыць пры Табе!
Шлях ГОСПАДАЎ — апора для беззаганных і загуба для злачынцаў.
Гора тым, якія глыбока хаваюць намеры свае перад ГОСПАДАМ, і ўчынкі іхнія схаваныя ў цемры, і яны кажуць: «Хто бачыць нас і хто ведае пра нас?»
Народ, які ходзіць у цемры, убачыў сьвятло вялікае, над жыхарамі зямлі ценю сьмерці сьвятло зазьзяла.
Бо вочы Мае — на ўсе шляхі іхнія, і яны не схаваныя перад абліччам Маім і не схаванае беззаконьне іхняе перад вачыма Маімі.
Калі чалавек схаваецца ў схове, ці ж Я ня ўбачу яго? — кажа ГОСПАД. Ці ж Я не напаўняю неба і зямлю? — кажа ГОСПАД.
І тады прызнаюся ім: “Я ніколі ня ведаў вас. Адыйдзіцеся ад Мяне, вы, што чыніце беззаконьне”.
І Ён скажа: “Кажу вам, Я ня ведаю вас, адкуль вы; адыйдзіце ад Мяне ўсе, якія робяць няправеднасьць”.
Так што не судзіце перад часам, пакуль ня прыйдзе Госпад, Які і асьветліць схаванае ў цемры, і выявіць намеры сэрцаў; і тады кожнаму будзе пахвала ад Бога.
І няма стварэньня, схаванага перад Ім, але ўсё аголена і адкрыта перад вачыма Таго, пра Якога нашае слова.