“Чысты я, бяз грэху, беззаганны, і няма віны ў-ва мне.
Калі б я саграшыў, Ты б убачыў, і не пакінуў бы грэху майго без пакараньня.
Хоць Ты ведаеш, што я нічога благога не зрабіў, але няма нікога, хто б з рукі Тваёй мог выцягнуць мяне.
Бо ты сказаў: “Слушная рада мая, і чысты я ў вачах Тваіх”.
Бо я пачаў суд, і ведаю, што [буду] апраўданы.
Якія грахі і правіны я маю? Пакажы мне грэх мой і правіны мае.
Ты запячатаеш, як у мяшку, злачынствы мае, і выбеліш правіны мае.
хоць рукі мае ня сквапныя, і чыстая малітва мая.
Праведнікі аслупянелі, бачачы гэтае, і нявінны злуецца на бязбожніка.
Аднак праведнік будзе трымацца шляху свайго, і чысты дадасьць моцы рукам сваім.
А Ён ведае шлях мой, і няхай выспрабуе мяне, выйду я [чысты], як золата.
Я апранаўся ў праведнасьць, і быў апрануты; як плашч і карона быў суд мой.
І перасталі тыя тры чалавекі адказваць Ёву, бо ён быў праведны ў вачах сваіх.
Тое, што ты гаварыў — у вушах маіх, і я чуў голас словаў тваіх:
Бо Ёў сказаў: “Я — праведны, а Бог пазбавіў мяне суду.
Ці буду я казаць хлусьліва пра праўду маю? Небясьпечная рана мая, а я без віны”.
«Што ты лічыш слушным, калі ты сказаў: “Праведнасьць мая большая, чым у Бога”?
Чаму Ты не прабачыш грэху майго і чаму не адкінеш віны маёй? Бо хутка я засну ў парахне, і калі раніцаю будзеш шукаць мяне, ня знойдзеш».
Ён можа зьнішчыць ураганам мяне, і павялічыць раны мае без прычыны.
Калі б я быў невінаваты, гэтага ня хоча ведаць душа мая, і я асуджу жыцьцё сваё.
Калі раптоўна некага біч [сьмерці] забівае, з бяды нявінных Ён насьміхаецца.
дык дрыжу дзеля ўсіх пакутаў маіх, ведаючы, што Ты не апраўдаеш мяне.
Ты кажаш: “Я невінаватая, гнеў Ягоны хіба адвярнуўся ад мяне”. Вось, Я буду судзіць цябе, бо ты сказала: “Я не саграшыла”.
