Ад шчырага сэрца плывуць словы мае, і яснае веданьне кажуць вусны мае.
«Ці ж будзе мудры адказваць на словы пустыя, і ці напоўніць жывот свой ветрам палючым?
ня скажуць вусны мае няпраўды, і язык мой ня будзе гаварыць хлусьні.
Ня буду зьвяртаць увагі на асобу, і ня буду патураць чалавеку,
бо ня ўмею лісьлівіць, іначай няхай адразу возьме мяне Творца мой.
Вось, я адкрываю вусны свае, і язык мой гаворыць у вуснах маіх.
«Хто гэта, што неразумнымі словамі зацямняе задумы Мае?
Цяпер, прашу, паслухайце мяне, бо на вачах вашых не скажу няпраўды.
Язык мудрых прыносіць веды, а вусны неразумных выказваюць глупства.
Вусны мудрых сеюць веды, а сэрца бязглуздых не такое.
Ёсьць золата і мноства пэрлінаў, але найкаштоўнейшая рэч — вусны разумныя.
бо я даю вам добрую навуку; не пакідайце закону майго.