Бог прамаўляе і адзін раз, і другі, а [чалавек] не зважае на гэта.
I сказаў Бог Ізраілю ў відзежы начным, і сказаў: «Якубе! Якубе!» А ён сказаў: «Вось я».
І прамаўляў ГОСПАД да Манасы і народу ягонага, яле яны не зважалі.
Вось, усё гэта робіць Бог два, і тры разы з чалавекам,
У жаху відзежу начнога, калі звычайна людзей сон агартае,
тады апраніся ў маестат і велічнасьць, і адзенься ў годнасьць і красу.
Не спадзявайцеся на крыўду, не марнейце ў зрабаваным, калі вам памножыцца багацьце, сэрца свайго да яго не прыкладайце!
Раз сказаў Бог, а я двойчы пачуў гэта, што сіла — у Бога.
Вось жа я клікала, але вы адмаўляліся, працягвала руку сваю, але ніхто не зьвярнуў увагі.
Бо яны зьненавідзелі веданьне і ня выбралі для сябе страху перад ГОСПАДАМ,
І Ён сказаў: «Ідзі і кажы народу гэтаму: “Слыхам слухаць будзеце, і не зразумееце, поглядам глядзець будзеце, і не даведаецеся”.
У першы год Бэльшацара, валадара Бабілонскага, Данііл бачыў сон і відзеж галавы сваёй на ложку сваім. Тады ён запісаў гэты сон і расказаў сутнасьць справы.
І спаўняецца над імі прароцтва Ісаі, якое кажа: “Слыхам пачуеце, і не зразумееце, і, гледзячы, глядзець будзеце, і ня ўбачыце.
І Ён сказаў ім: «О, бяздумныя і павольныя сэрцам, каб верыць усяму, што гаварылі прарокі!
Суд жа такі, што Сьвятло прыйшло ў сьвет, але людзі палюбілі цемру больш за сьвятло, бо ўчынкі іх былі злыя.