Не [заўсёды] шматгадовы — мудры, і ня [толькі] старыя разумеюць суд.
І сказаў валадар слугам сваім: «Ці ж вы ня ведаеце, што сёньня ў Ізраілі загінуў князь і вялікі чалавек?
Ён закрывае вусны верных і старых пазбаўляе разважлівасьці.
Таму я кажу: “Паслухайце мяне, і я выкажу веданьне сваё”.
Я казаў сабе: “Няхай [многія] дні гавораць, і няхай шматгадовы вучыць мудрасьці”.
І ўсё астатняе будзе аднята ў іх, і памруць яны, бо ня маюць розуму”.
Я стаўся разумнейшым за старых, бо пільнуюся загадаў Тваіх.
Пра загады Твае буду разважаць, дзеля гэтага ненавіджу ўсякую сьцежку хлусьні.
Лепш хлопец бедны і мудры, чым валадар стары і дурны, які ня можа ўжо прыймаць парады.
Дык Я пайду да людзей вялікіх і прамоўлю да іх, бо яны ведаюць шлях ГОСПАДА, суд Бога свайго”. Але яны таксама паламалі ярмо і парвалі путы.
У той час, адказваючы, Ісус сказаў: «Вызнаю Цябе, Ойча, Госпадзе неба і зямлі, што Ты схаваў гэтае ад мудрых і разумных, і адкрыў немаўлятам.
Ці паверыў у Яго хто з начальнікаў ці з фарысэяў?