А цяпер стаўся я для іх насьмешкай і зрабіўся ім у прыказку.
Насьмешкай я стаўся для сяброў маіх, што я клічу Бога, каб Ён выслухаў мяне. Сьмешная праведнасьць нявіннага [чалавека].
Ён паставіў мяне ў прымаўку народу, і ў твар плююць мне.
сыны неразумных і сыны без імя, выгнаныя з зямлі.
Ты выставіў нас на ганьбаваньне суседзям нашым, на кпіны і насьмешкі тых, што навокал нас.
«Ты зьвёў мяне, ГОСПАДЗЕ, і я быў зьведзены, Ты дужэйшы [за мяне] і перамог мяне, я стаўся пасьмешышчам увесь дзень, усе зьдзекуюцца з мяне.
Я стаў насьмешкай для ўсяго народу свайго, прыпеўкаю іхняй увесь дзень.
Разьзявілі на нас пашчы свае ўсе ворагі нашыя.
Паглядзі, як яны сядаюць і ўстаюць, а я — прыпеўка для іх.