І як спарон схаваны быў бы я, або як немаўля, што ня бачыла сьвятла.
Няхай бы я быццам ня быў, і з улоньня пайшоў бы ў магілу.
і з князямі, якія багатыя золатам і якія срэбрам вылажылі дамы свае.
Там злачынцы больш не шалеюць, а змораныя працай там адпачываюць.
Няхай зьнікнуць яны як вада, што разьлілася; няхай, калі будуць нацягваць [лук], паломяцца стрэлы іхнія!
Няхай як сьлімак, што ледзьве паўзе, яны счэзнуць! Няхай як спарон жанчыны яны сонца ня ўбачаць!
А лепшы за іх абодвух той, якога яшчэ няма, які ня бачыў ліхія справы, што робяцца пад сонцам.
Калі б нарадзіў чалавек сто [дзяцей], і пражыў шмат гадоў, і было б шмат дзён гадоў ягоных, але душа ягоная не насыцілася дабром, і нават не было б магілы для яго, я скажу, што лепшая [доля] спарона, чым таго [чалавека].
а апошняму з усіх зьявіўся і мне, быццам неданоску.