Камяні ейныя — месца шафіра, і пясок золата ў ёй.
Ня плаціцца за яе ані золатам Афіру, ані каштоўным оніксам або шафірам.
Зямля, з якой хлеб вырастае, у глыбіні перавернута, як агнём.
Драпежная птушка ня ведае сьцежкі [туды], і ня бачыць яе вока арла.
I бачылі Бога Ізраіля; і пад нагамі Ягонымі нібыта выраб з каменю шафіру і нібыта само неба ў яснасьці [сваёй].
Рукі ягоныя — вальцы залатыя, напоўненыя тапазамі; жывот ягоны — выраб з косьці слановай, выкладзены шафірамі.
Няшчасная, кіданая бурамі, без пацяшэньня! Вось, Я пакладу на малахіце камяні твае і падмуркі твае — на шафірах.
І падмуркі муру гораду аздобленыя ўсякім каштоўным камянём: першы падмурак — ясьпісам, другі — сапфірам, трэці — хальцэдонам, чацьвёрты — шмарагдам,
