Падхопіць яго вецер усходні і панясе, і віхура адарве яго ад месца ягонага.
Прагоняць яго са сьвятла ў цемру, і ўвесь сьвет будзе гнаць яго.
Як сон прамінае ён, і не знайсьці, пралятае, быццам марыва начное.
Ці яны падобныя да мякіны на ветры і да попелу гарачага, які вецер разносіць?
Ты падняў мяне і пусьціў на вецер, і спустошыў мяне.
Ён не вяртаецца болей у дом свой, і месца ягонае болей не дачакаецца яго.
Бо я ем попел як хлеб, і напой мой са сьлязьмі мяшаю
Дажджом спашле Ён кары на бязбожнікаў; агонь, і серка, і вецер палючы будуць часткаю келіха іхняга,
Няхай як сьлімак, што ледзьве паўзе, яны счэзнуць! Няхай як спарон жанчыны яны сонца ня ўбачаць!
Як агонь паліць лясы і як полымя апальвае горы,
Як вецер усходні, Я раскідаю іх перад абліччам ворага. Патыліцу, а не аблічча Я пакажу ім у дзень зьнішчэньня іхняга”».
Хоць ён прыносіць плады між братамі, прыйдзе вецер усходні. Вецер ГОСПАДА з пустыні ўзьнімаецца, і прыбярэ жаролы ягоныя, і высушыць крыніцы ягоныя. Ён спустошыць скарбніцу ўсіх начыньняў каштоўных.
І пайшоў дождж, і разьліліся рэкі, і падзьмулі вятры, і ўдарылі на дом той, і ён упаў, і было падзеньне ягонае вялікае».