і ў цемры ты ня бачыш, і вада вялікая залівае цябе.
Бо ты забудзешся на гора тваё, і ўзгадаеш пра яго, як пра дождж, што мінуў.
Прагоняць яго са сьвятла ў цемру, і ўвесь сьвет будзе гнаць яго.
Пацямнее сьвятло ў намёце ягоным, і сьветач, які ў ім, патухне.
Ён загарадзіў шлях мне, і я не магу прайсьці, і шлях мой цемраю ахутаў.
Лёгкі ён на абліччы вады, і праклятая доля ягоная на зямлі, і ня вернецца ён на шлях да вінаградніку.
Ці можаш падняць голас твой да аблокаў і хвалямі вады накрыць сябе?
Удзень падаюць у цемру, і быццам уначы, навобмацак ідуць апоўдні.
Душа сумуе ў-ва мне; дык з зямлі Ярданскай, з гор Гермону, з гары Міцар я пра Цябе ўспамінаю.
Шлях бязбожнікаў цёмны, яны ня ведаюць, дзе спатыкнуцца.
і паглядзіць на зямлю, і вось, гора і цемра, і цемрадзь уціску, і змрок непраглядны. Але ня будзе цемрадзь [назаўсёды] для таго, хто ўцісканы.
Ён вёў мяне і прывёў у цемру, а не ў сьвятло.
Воды паліліся на галаву маю, я сказаў: “Я загінуў”.
і сказаў: «Я клікаў да ГОСПАДА з нядолі маёй, і Ён адказаў мне; з нутра адхлані я загаласіў, і Ты пачуў голас мой.
а сыны Валадарства будуць выгнаныя ў цемру вонкавую; там будзе плач і скрыгат зубоў».
