Чаму вы як Бог перасьледуеце мяне і зьдзекуецеся над целам маім?
Калі я падымуся, Ты, як леў, ловіш мяне, і зноў паказваеш мне веліч Тваю.
Чаму Ты хаваеш аблічча Тваё і лічыш мяне за ворага для Цябе?
Ці Ты пужаеш лісток, які [ветрам] сарваны, і гонішся за сухой саломай?
Аддаў мяне Бог злачынцы, у рукі ліхадзеяў выдаў мяне.
Вы ня кажаце: “Навошта мы перасьледуем яго?”, нібыта корань справы знойдзены ў-ва мне.
дык, прынамсі, цяпер зразумейце, што Бог пакараў мяне і сецьцю Сваёй аблытаў мяне.
Выцягні толькі руку Тваю і дакраніся да костак ягоных і цела ягонага, і, зьневажаючы, будзе ён зьневажаць Цябе ў твар».
Ты стаўся бязьлітасным для мяне і з моцаю бічуеш мяне рукою Тваёй.
Ці ж не гаварылі людзі намёту майго: “Хто ж не насыціўся мясам ягоным!”
Няхай апусьцее сяліба іхняя, у намётах іхніх няхай ніхто не жыве!
Бо таго, каго Ты б’еш, яны перасьледуюць, і пра боль таго, каго Ты параніў, яны абвяшчаюць.
І Я дам яго ў рукі тых, якія прыгняталі цябе і казалі да душы тваёй: “Схіліся, каб мы прайшлі [па табе]!” І ты лажыў сьпіну тваю як зямлю і як вуліцу для тых, што праходзяць».
Вы ясьцё цела народу майго і зьдзіраеце з іх скуру іхнюю, і ломіце косткі іхнія, і расьсякаеце іх нібы ў гаршчок, і цела [іхняе] — нібы на патэльню?