Пацямнее сьвятло ў намёце ягоным, і сьветач, які ў ім, патухне.
Яны ходзяць навобмацак у цемры, і сьвятла ня маюць, і хістаюцца яны, як п’яныя.
Ён ня будзе багаты, і не захаваецца маёмасьць ягоная, і на зямлі ён не запусьціць каранёў.
Зьнікне надзея ягоная з намёту яго, і пагоняць яго да валадара жахаў.
Як часта тухне лямпа бязбожнікаў і нахлынае на іх загуба? Ці [часта] ў гневе [Божым] прыходзяць на іх пакуты?
калі сьветач Ягоны сьвяціў над галавой маёй, калі ў сьвятле Ягоным хадзіў я ў цемры,
бо людзей прыгнечаных Ты збаўляеш, а вочы пыхлівыя паніжаеш.
Узьнесеныя вочы і надзьмутае сэрца — ніва бязбожнікаў, [і гэта] грэх.
бо ня будзе будучыні ліхому, і сьветач бязбожнікаў стухне.
Шлях бязбожнікаў цёмны, яны ня ведаюць, дзе спатыкнуцца.
Калі будзеш чэзнуць, Я закрыю неба і зацямню зоркі, сонца закрыю хмарамі, а месяц ня дасьць бляску свайго.
і ня зьявіцца ўжо ў табе сьвятло сьвечкі, і голас жаніха і нявесты ня будзе чутны ўжо ў табе, бо купцы твае былі магнатамі зямлі, бо чараваньнямі тваімі падманутыя ўсе народы.