Насьмешкі навокал мяне, і ў горычы чэзьне вока маё.
Ці ж пустая гаворка твая прымусіць людзей маўчаць, і ня будзе каму асароміць цябе?
Насьмешкай я стаўся для сяброў маіх, што я клічу Бога, каб Ён выслухаў мяне. Сьмешная праведнасьць нявіннага [чалавека].
Ці добра будзе, калі Ён вас будзе выспрабоўваць? Ці зможаце з Яго насьміхацца, як насьміхаюцца з чалавека?
Насьміхаюцца нада мною бліжнія мае, да Бога ліе сьлёзы вока маё.
Ён паставіў мяне ў прымаўку народу, і ў твар плююць мне.
Дазвольце, і я буду казаць, а пасьля словаў маіх сьмейцеся сабе.
Вось, вы ўсё гэта бачылі, дык навошта пустая гаворка?
Душа ягоная будзе жыць у добрым, і насеньне ягонае зямлю ў спадчыну возьме.
Той, які жыве пад заслонай Найвышэйшага і пад ценем Усемагутнага,
