Ці магу спадзявацца, што адхлань будзе домам маім і ў цемры я пасьцялю ложак сабе?
Ці памёршы чалавек зноў будзе жыць? Усе дні службы маёй я чакаю, калі прыйдзе замена мая.
Дух мой зламаны, дні мае спыняюцца, [застаецца] мне [толькі] магіла.
А яны ноч замяняюць на дзень, і да цемры сьвятло набліжаюць.
І цяпер спаў бы я моўчкі, і адпачываў бы ў-ва сьне сваім
Ведаю, што Ты на сьмерць вядзеш мяне, і ў дом, дзе зьбярэцца ўсё жывое.
Якая сіла мая, каб вытрываць усё гэта? Або які канец мой, каб цярпліва перанесьці ўсё гэта.
Як воблака пралятае і чэзьне, так і той, хто зыходзіць у цемру, не вяртаецца.
Калі б я ўзыйшоў на неба, Ты там; калі б паслаў сабе [ложак] у пекле, — вось, [і там] Ты!
Спадзявайся на ГОСПАДА! Будзь цьвёрды і сэрца тваё ўмацуй, і спадзявайся на ГОСПАДА!
і будуць баяцца вышыняў, і жахацца на дарозе; і заквітнее дрэва мігдалёвае, і пацяжэе саранча, і асыпецца капэрс, бо пойдзе чалавек у дом вечнасьці сваёй, і будуць хадзіць вакол яго па вуліцы плачкі,
Ён адыходзіць у супакоі; супачываюць на ложках сваіх тыя, якія ходзяць [шляхам] простым.