«Часта я чуў такія рэчы! Усе вы — марныя пацяшыцелі.
І адказаў Ёў, і сказаў:
Дык чаму ж вы надарма пацяшаеце, калі ў адказе вашым адзін падман?»
Якія балючыя словы праўды! Але што даводзяць дакараньні вашыя?
Ці ж нехта будзе есьці нясмачнае, якое не пасолена? Або ці можа смакаваць бялок яечны?
Ты ведаеш ганьбу маю, і сорам мой, і зьнявагу маю; перад Табою ўсе, што перасьледуюць мяне.
Няхай апусьцее сяліба іхняя, у намётах іхніх няхай ніхто не жыве!
Тыя, што ў сварлівасьці, — прапаведуюць Хрыста ня чыста, мяркуючы павялічыць прыгнёт путаў маіх,
Так што, браты мае ўлюбёныя, усякі чалавек няхай будзе хуткі, каб слухаць, павольны, каб гаварыць, павольны на гнеў,
