Я быў спакойны, але Ён устрос мяне, схапіў мяне за шыю і раструшчыў мяне, і зрабіў мяне як цэль для Сябе.
і бяжыць на Яго з выцягнутай шыяй пад заслонай тоўстага шчыта.
Аддаў мяне Бог злачынцы, у рукі ліхадзеяў выдаў мяне.
Бог аслабіў сэрца маё, і Усемагутны настрашыў мяне.
калі сьветач Ягоны сьвяціў над галавой маёй, калі ў сьвятле Ягоным хадзіў я ў цемры,
Не супакойваўся я, не маўчаў і не адпачываў, але прыйшло да мяне няшчасьце».
Рыканьне ільва і голас ільвіцы сьціхае, зубы львянятаў крышацца.
Бо стрэлы Усемагутнага ў-ва мне, і атруту іхнюю п’е дух мой, і страхі Божыя ваююць супраць мяне.
Ці ж я — мора, або пачвара марская, што Ты паставіў пры мне варту?
Саграшыў я, дык што маю зрабіць Табе, бо Ты дасьледуеш чалавека? Чаму зрабіў Ты, што я зрабіўся ворагам для Цябе, і сам сабе стаўся невыносным?
Ён можа зьнішчыць ураганам мяне, і павялічыць раны мае без прычыны.
Не адступілася сэрца нашае і не адхіляліся крокі нашыя ад шляху Твайго,
Толькі супраць мяне Ён павярнуўся. Ён зьвярнуў руку Сваю на мяне ўвесь дзень.
Ён зьнішчыў цела маё і скуру маю, патрушчыў косткі мае.
Калі яны хапалі цябе далоняй, ты ламаўся і калечыў ім усю руку, а калі абапіраліся на цябе, ты ламаўся і хісталіся сьцёгны іхнія.
І той, хто ўпадзе на гэты камень, разаб’ецца; а на каго ён упадзе, таго раздушыць».
якія за душу маю падстаўлялі шыі свае, якім ня я адзін дзякую, але і ўсе цэрквы паганаў, і царкву, якая ў іхнім доме.