ад вільгаці вады яно зазелянее і пусьціць галінкі як маладая расьліна.
А чалавек калі памрэ, ён адыйшоў, і дзе знойдзеш яго?
і калі састарэе ў зямлі корань ягоны, і пень ягоны ў пяску спарахнее,
Маці твая [была] як вінаград у вінаградніку, пасаджаны над вадою, і мела шмат пладоў, і разраслася дзеля мноства вады.
Але пень каранёў ягоных пакіньце ў зямлі ў ланцугах мядзяных сярод зеляніны палявой. І няхай раса нябесная мочыць яго, і са зьвярамі частка ягоная ў траве зямлі.