ЁВА 10:9

Біблія (пераклад А.Бокуна)

Памятай, прашу, што Ты з гліны зрабіў мяне. Чаму зноў у парахно мяне вяртаеш?

Крыжаваныя спасылкі

БЫЦЦЁ 2:7

І зьляпіў ГОСПАД Бог чалавека з пылу зямлі, і ўдыхнуў у ноздры ягоныя дыханьне жыцьця, і стаўся чалавек душою жывою.

БЫЦЦЁ 3:19

У поце аблічча твайго будзеш есьці хлеб, аж пакуль ня вернешся ў зямлю, бо з яе ты ўзяты, бо пыл ты і ў пыл вернешся».

ЁВА 10:10

Ты выліў мяне як малако, і як сыр, зьляпіў мяне.

ЁВА 17:14

Кажу дамавіне: “Ты — бацька мой!” А чарвякам: “Маці мая і сястра мая”.

ЁВА 33:6

Вось, я, як вусны твае перад Богам, таксама я з гліны ўфармаваны.

ЁВА 34:15

тады загінула б кожнае цела, і чалавек перамяніўся б у парахно.

ЁВА 4:19

Тым больш у тых, што жывуць у хатах гліняных, падмурак якіх — пясок, і нішчэюць яны, быццам моль.

ЁВА 7:21

Чаму Ты не прабачыш грэху майго і чаму не адкінеш віны маёй? Бо хутка я засну ў парахне, і калі раніцаю будзеш шукаць мяне, ня знойдзеш».

ЁВА 7:7

Памятай, што жыцьцё маё — як подых ветру, і вока маё ня вернецца, каб пабачыць дабро.

ПСАЛТЫР 103:14

Бо ведае Ён настаўленьне нашае, памятае, што мы — [толькі] пыл.

ПСАЛТЫР 104:29

Ты хаваеш аблічча Тваё, і яны палохаюцца; забіраеш дух іхні, і яны паміраюць, і ў пыл назад вяртаюцца.

ПСАЛТЫР 106:4

Памятай пра мяне, ГОСПАДЗЕ, праз ласкавасьць да народу Твайго! Наведай мяне са збаўленьнем Тваім,

ПСАЛТЫР 22:15

Я выліўся, быццам вада, і разьдзяліліся ўсе косткі мае. Сталася сэрца маё як воск, растапілася ў нутры маім.

ПСАЛТЫР 25:18

Глянь на пакуты мае і нядолю маю, і даруй мне ўсе грахі мае!

ПСАЛТЫР 78:39

бо памятаў, што яны — цела, вецер, які адыходзіць і ня вернецца.

ПСАЛТЫР 89:47

Як доўга, ГОСПАДЗЕ? Ці назаўсёды Ты будзеш хавацца? Ці будзе палаць, як агонь, ярасьць Твая?

ПСАЛТЫР 90:3

Ты вяртаеш у друз чалавека і кажаш: «Вярніцеся, сыны Адама!»

ЭКЛЕЗІЯСТА 12:7

і вернецца парахно ў зямлю, чым яно і было, а дух вернецца да Бога, Які даў яго.

ІСАІ 45:9

Гора таму, хто спрачаецца з Творцам сваім, чарапок паміж чарапкоў зямных! Ці кажа гліна ганчару: «Што ты робіш?», або ці кажа выраб [майстру]: «Ты ня маеш рук»?

ІСАІ 64:7

І няма нікога, хто клікаў бы імя Тваё, хто б абудзіўся, каб трымацца моцна Цябе, бо Ты адвярнуў аблічча Тваё ад нас і аддаў нас у рукі беззаконьняў нашых.

ІСАІ 64:8

І цяпер Ты, ГОСПАДЗЕ — Айцец наш, а мы — гліна; Ты — Той, Які лепіш нас, а мы ўсе — творы рук Тваіх!

ЕРАМІІ 18:6

«Ці не магу Я зрабіць з вамі, дом Ізраіля, як гэты ганчар? — кажа ГОСПАД. Вось, як гліна ў руцэ ганчара, так вы, дом Ізраіля, у руцэ Маёй.

РЫМЛЯНАЎ 9:21

Ці ня мае ўлады ганчар над глінаю, каб з таго самага месіва зрабіць адно начыньне на пашану, а другое — на ганьбу?

2 КАРЫНФЯНАЎ 4:7

А скарб гэты мы маем у гліняных начыньнях, каб празьмернасьць моцы была ад Бога, а ня з нас.