1 ЦАРСТВАЎ 17:28

Біблія (пераклад А.Бокуна)

І пачуў Эліяў, старэйшы брат ягоны, як ён гаварыў пра гэта з іншымі, і загневаўся Эліяў на Давіда, і сказаў: «Навошта ты прыйшоў і каму пакінуў той малы статак у пустыні ? Я ведаю пыху тваю і ліхоту сэрца твайго, бо ты прыйшоў сюды, каб паглядзець на вайну».

Крыжаваныя спасылкі

БЫЦЦЁ 37:11

I зайздросьцілі яму браты ягоныя, а бацька ягоны захоўваў гэтае слова.

БЫЦЦЁ 37:4

I ўбачылі браты ягоныя, што бацька іхні любіць яго больш за ўсіх братоў, і зьненавідзелі яго, і не маглі гаварыць з ім спакойна.

БЫЦЦЁ 37:8

I сказалі яму браты ягоныя: «Няўжо валадарачы, ты будзеш валадарыць над намі? Ці, пануючы, будзеш панаваць над намі?» I яшчэ больш зьненавідзелі яго за сны ягоныя і за словы ягоныя.

2 ЛЕТАПІСАЎ 11:18

І ўзяў сабе Рэхабаам за жонку Махалят, дачку Ерымота, сына Давіда, і Абігайль, дачку Эліява, сына Есэя.

ПСАЛТЫР 35:11

Паўстаюць сьведкі няправасьці, пра тое, чаго я ня ведаю, выпытваюць мяне,

ВЫСЛОЎІ 18:19

Пакрыўджаны брат — як умацаваны горад, а сваркі — як завалы ў замку.

ВЫСЛОЎІ 27:4

Гнеў нястрымны і ярасьць бязьлітасная, але хто ўстаіць перад рэўнасьцю?

ЭКЛЕЗІЯСТА 4:4

І ўбачыў я, што кожная цяжкая праца і кожны посьпех у справах выклікае зайзд­расьць да чалавека ў бліжняга [ягонага]. Гэта таксама мар­насьць і пагоня за ветрам.

МАЦЬВЕЯ 10:36

І ворагі чалавеку хатнія яго.

МАЦЬВЕЯ 27:18

Бо ведаў, што праз зайздрасьць выдалі Яго.

МАРКА 3:21

І, пачуўшы [гэта], сваякі Ягоныя пайшлі ўзяць Яго, бо казалі, што Ён зьдзівачэў.

ЮДЫ 1:10

А гэтыя блюзьняць супраць таго, чаго ня ведаюць; а што паводле прыроды ведаюць, як бязмоўныя жывёлы, тым сябе зьнішчаюць.

1 ЦАРСТВАЎ 16:13

І ўзяў Самуэль рог з алеем, і памазаў яго ў прысутнасьці братоў ягоных. І зыйшоў на Давіда Дух ГОСПАДА ад таго дня. А Самуэль падняўся і вярнуўся ў Раму.

1 ЦАРСТВАЎ 16:7

Але ГОСПАД сказаў Самуэлю: «Не глядзі на выгляд ягоны, ані на высокі рост ягоны, бо Я яго адкінуш. Бо Я [гля­джу] ня так, як глядзіць чалавек, бо чалавек бачыць вачыма, а ГОСПАД бачыць сэрца».

1 ЦАРСТВАЎ 17:29

І сказаў Давід: «Што я такога зрабіў? Ці ж няможна пра гэта гаварыць?»