А Ганна гаварыла ў глыбіні сэрца свайго, і толькі варушыліся вусны ейныя, але голасу не было чуваць, і Гэлій думаў, што яна п’яная,
І сказаў мне валадар: «Пра што просіш?» Я памаліўся Богу нябеснаму,
Давіда. Да Цябе, ГОСПАДЗЕ, узьнімаю я душу маю.
ГОСПАД Магуцьцяў будзе бараніць іх, і яны пажруць і патопчуць камяні для кіданьня, і будуць піць, і будуць раўсьці, нібы ад віна, і напоўняцца [крывёю] як чаша [ахвярная], як рагі ахвярніка.
А іншыя, насьміхаючыся, казалі, што яны напіліся маладога віна.
Гэтаксама і Дух дапамагае ў слабасьцях нашых, бо мы ня ведаем, пра што маліцца, як трэба, але Сам Дух заступаецца за нас стагнаньнямі невымоўнымі.
усё вытрымлівае, усяму верыць, на ўсё спадзяецца, усё трывае.
Калі яна так шчыра і доўга малілася перад ГОСПАДАМ, Гэлій прыглядаўся да вуснаў ейных.