1 ЦІМАФЕЯ 6:4

Біблія (пераклад А.Бокуна)

той узьбіўся ў пыху, нічога не разумеючы, але хварэючы на спрэчкі і кіданьне словамі, ад якіх стаецца зайздрасьць, сварка, блюзьнерствы, зласьлівыя падазрэньні,

Крыжаваныя спасылкі

ВЫСЛОЎІ 13:7

Адзін выдае сябе за багатага, нічога ня маючы, іншы выдае сябе за беднага, маючы шмат багацьця.

ВЫСЛОЎІ 25:14

Як хмары і вецер без дажджу, так чалавек, які хваліцца падарункам фальшывым.

ВЫСЛОЎІ 26:12

Ці бачыў ты чалавека, мудрага ў вачах сваіх? На дурня большая надзея, чым на такога.

ІСАІ 58:4

Вось, вы посьціце, каб ва­дзіцца і сварыцца, і б’іцёся кулакамі нахабна. Ня трэба посьціць так, як у гэты дзень, каб быў выслуханы на вышынях голас ваш.

ДЗЕІ 15:2

Тады сталася немалое змаганьне і спрэчка з імі ў Паўла і Барнабы, і вызначылі, каб Павал, і Барнаба, і некаторыя іншыя з іх узыйшлі наконт гэтай спрэчкі да апосталаў і старостаў у Ерусалім.

ДЗЕІ 18:15

Калі ж спрэчка ідзе пра слова, і імёны, і Закон ваш, разглядайце самі, бо я судзьдзём у гэтым быць не хачу».

ДЗЕІ 8:9

А быў раней у гэтым горадзе нейкі муж на імя Сымон, які чараваў і зьдзіўляў народ Самарыі, называючы сябе некім вялікім.

РЫМЛЯНАЎ 12:16

Думайце адзін пра аднаго аднолькава; не ўзьвялічвайце саміх сябе, але пакорнымі захапляйцеся; ня будзьце мудрымі самі праз сябе.

РЫМЛЯНАЎ 13:13

Як удзень, будзем ха­дзіць прыстойна, не ў гулянках і п’янстве, не ў юрлівасьці і бессаромнасьці, ня ў сварцы і зайздрасьці,

РЫМЛЯНАЎ 14:1

А таго, хто слабы ў веры, прыймайце не на [тое, каб] спрачацца пра погляды.

РЫМЛЯНАЎ 2:8

а тым, што спрачаюцца і не скараюцца праўдзе, але скараюцца няправеднасьці, — ярасьць і гнеў.

1 КАРЫНФЯНАЎ 11:16

А калі хто думае спрачацца, мы ня маем гэткага звычаю, ані цэрквы Божыя.

1 КАРЫНФЯНАЎ 11:18

Бо, па-першае, чую, што калі вы зыходзіцеся ў царкве, між вамі ёсьць падзел, і я часткова веру,

1 КАРЫНФЯНАЎ 3:18

Ніхто няхай ня зводзіць сам сябе. Калі хто з вас думае быць мудрым у гэтым веку, няхай будзе дурным, каб быць мудрым.

1 КАРЫНФЯНАЎ 3:3

Бо вы яшчэ цялесныя. Бо калі між вамі зайздрасьць, сваркі і нязгода, дык ці не цялесныя вы і ці не па-чалавечаму ходзіце?

2 КАРЫНФЯНАЎ 11:20

Бо вы церпіце, калі хто вас зьневаляе, калі хто аб’ядае, калі хто абірае, калі хто вывышаецца, калі хто б’е вас па абліччы.

ГАЛЯТАЎ 5:15

Калі ж адзін аднаго кусаеце і зьядаеце, глядзіце, ня будзьце зьнішчаныя адзін адным.

ГАЛЯТАЎ 5:26

Не шукайма пустой славы, адзін аднаго раздражняючы, адзін аднаму зайздросьцячы.

ГАЛЯТАЎ 6:3

Бо калі хто думае, што ён ёсьць нешта, будучы нічым, ашуквае самога сябе.

ПІЛІПЯНАЎ 1:15

Некаторыя, праўда, — з зайздрасьці і сваркі, а некаторыя — з упадабаньня абвяшчаюць Хрыста.

ПІЛІПЯНАЎ 2:14

Усё рабіце без нараканьняў і хістаньняў,

ПІЛІПЯНАЎ 2:3

нічога ня [робячы] дзеля сварлівасьці ці дзеля пустое пахвальбы, але ў пакоры розуму шануючы адзін аднога як вышэйшых за сябе.

КАЛАСЯНАЎ 2:18

Няхай ніхто не пазбавіць вас нагароды праз самавольнае ўпакорваньне і набажэнства анёлам, уваходзячы ў тое, чаго ня бачыў, дарэмна ўзганарыўшыся розумам цела свайго

2 ФЕСАЛОНІКІЙЦАЎ 2:4

які супрацівіцца і вывышаецца па-над усё, што называецца Богам ці чаму пакланяюцца, так што ў сьвятыні Божай засядзе ён як бог, заяўляючы пра сябе, што ён — бог.

1 ЦІМАФЕЯ 1:4

і не зважалі на байкі і радаводы бясконцыя, якія выклікаюць больш спрэчак, чым Божага збудаваньня ў веры.

1 ЦІМАФЕЯ 1:7

хочучы быць законавучыцялямі, не разумеючы ані таго, што кажуць, ані таго, пра што сьцьвярджаюць.

1 ЦІМАФЕЯ 3:6

[Мусіць быць] не з нованаверненых, каб, узьбіўшыся ў пыху, ня трапіў пад прысуд з д’яблам.

2 ЦІМАФЕЯ 2:14

Гэта нагадвай, сьведчачы перад Госпадам, каб не спрачаліся дзеля словаў, што нічога не дае, а руйнуе тых, якія слухаюць.

2 ЦІМАФЕЯ 2:23

Ад дурных і бязглуздых спрэчак адмаўляйся, ведаючы, што яны нараджаюць звадкі;

2 ЦІМАФЕЯ 3:4

здраднікі, неразважныя, фанабэрыстыя, якія больш любяць асалоду, чым Бога,

ЦІТА 3:9

А дурных спрэчак, і радаводаў, і сварак, і звадак адносна Закону пазьбягай, бо яны некарысныя і марныя.

ЯКАВА 1:19

Так што, браты мае ўлюбёныя, усякі чалавек няхай будзе хуткі, каб слухаць, павольны, каб гаварыць, павольны на гнеў,

2 ПЯТРА 2:12

Яны, як неразумныя жывёлы прыродныя, народжаныя на ловы і зьнішчэньне, блюзьняць на тое, чаго ня ведаюць, і ў сапсутасьці сваёй зьнішчаны будуць.

2 ПЯТРА 2:18

Бо, гаворачы пыхліва марнасьць, яны прывабліваюць пажаданьнямі цела і бессаромнасьцю [людзей], якія ледзь пазьбеглі тых, што жывуць у падмане.

ЮДЫ 1:10

А гэтыя блюзьняць супраць таго, чаго ня ведаюць; а што паводле прыроды ведаюць, як бязмоўныя жывёлы, тым сябе зьнішчаюць.

ЮДЫ 1:16

Гэта наракальнікі, якія нічым не задавальняюцца, якія ходзяць паводле пажаданьняў сваіх; і вусны іхнія гавораць пыхліва, і яны зважаюць на аблічча дзеля карысьці.

АДКРЫЦЦЁ 3:17

Бо ты кажаш: “Я багаты і ўзбагаціўся, і ня маю аніякае патрэбы”, і ня ведаеш, што ты — гаротны, і жалю годны, і ўбогі, і сьляпы, і голы.