Рым 121 І вось, прашу вас, браты, міласэрнасьцю Божай, аддавайце целы вашыя ў ахвяру жывую, сьвятую, Богу спадобную: на разумнае служэньне ваша; 2 і не прыстастоўвайцеся да веку гэтага, а пераўтварайцеся абнаўленьнем розуму вашага, каб вам спазнаваць што (ёсьць) воля Божая, добрая, прыемная і дасканалая. 3 Па дадзенай мне мілаце, кожнаму з вас кажу: ня думайце пра сябе больш, чым трэба думаць; а думайце сьціпла, у меру веры, якое кожнаму Бог удзяліў. 4 Бо як у адным целе ў нас многа чэлесаў, але не ва ўсіх чэлесаў адно і тое самае прызначэньне, 5 так і мы многія складаем адно цела ў Хрысьце, а паасобку адно аднаго чэлесы. 6 І як па дадзенай нам мілаце, маем розныя здольнасьці, дык, калі гэта прароцтва - прароч у згодзе зь вераю; 7 калі маеш служэньне, служы; калі настаўнік, вучы; 8 калі суцешнік, суцяшай; калі раздаеш, раздавай у шчырасьці; калі начальнік, начальнічай дбайна; калі дабрачынец - дабрачынь з прыязнасьцю. 9 Любоў хай будзе някрывадушная; цурайцеся зла, гарнецеся да дабра; 10 пяшчотна любеце адно аднаго братняю любоўю; пашанлівасьцю адно аднаго запабягайце; 11 у руплівасьці ня слабніце; духам успалымняйцеся; Госпаду служэце; 12 суцяшайцеся надзеяю, у смутку будзьце цярплівыя, у малітве трывалыя; 13 у патрэбах сьвятых бярэце ўдзел; дбайце пра гасьціннасьць да прышэльцаў; 14 дабраслаўляйце ганіцеляў вашых; дабраслаўляйце, а не праклінайце. 15 Радуйцеся з тымі, хто радуецца, і плачце з тымі, хто плача. 16 Будзьце аднамысныя паміж сабою; ня мудруйце высока, а ідзеце сьледам за паслухмянымі; ня мройце пра сябе; 17 нікому не плацеце злом за зло, а дбайце пра добрае перад усімі людзьмі. 18 Калі можна, і ад вас тое залежыць, будзьце ў згодзе з усімі людзьмі. 19 Ня помсьціцеся за сябе, любасныя, а дайце месца гневу Божаму. Бо напісана: «Мне помста, Я адплачу», кажа Гасподзь. 20 Дык вось, калі твой вораг галодны, накармі яго; калі асьмяглы, напаі яго: бо, робячы гэта, ты зьбярэш на галаву ягоную распаленае вугольле. 21 Ня будзь пераможаны злом, а перамагай зло дабром. |