Пагарджае ён страхам, не палохаецца, і не саступае мечу.
Ён сьмяецца над страхам, не палохаецца, і не ўцякае перад мячом.
ён сьмяецца зь небясьпекі і не палохаецца і не адварочваецца ад меча;
Не чулы ён да дзяцей сваіх, быццам яны не яго, і не трывожыцца аніякім страхам, дарэмна працуючы,
А калі прыйдзе час і падыме ён крылы дагары, тады смяяцца будзе з каня ды яго вершніка.
Рые ён зямлю капытом, скача смела насустрач зброі.
Загучыць над ім калчан, заблішчыць дзіда і шчыт,
Чуцен ляскат пуг і грукат колаў, іржанне коней і грукатанне калясніц, нясецца конніца,