NƏĞMƏLƏR NƏĞMƏSİ 1 - ƏHDİ-ƏTİQ (TÖVRAT VƏ ZƏBUR)

¹ Bu nəğmələr nəğməsi Süleymanındır.

Qız:

² Qoy dodaqların məni öpdükcə öpsün, Çünki eşqin şərabdan da yaxşıdır.

³ Vurduğun ətrin qoxusu nə gözəldir, Adın belə, ətirqabıdan tökülən ətri xatırladır, Ona görə qızların sevimlisi olmusan.

⁴ Bağrına bas məni, səninlə qaçaq, Qoy padşah məni otağına aparsın. Səninlə sevinib biz şadlanarıq, Şərabdan da artıq eşqinizi anarıq. Sənə heyran olanlar haqlıdır.

Qızın rəfiqələri: Qız:

⁵ Ey Yerusəlimdəki qızlar, Qedar çadırları tək, Süleymanın pərdələri tək Qaralsam da mən, Yenə gözələm.

⁶ Baxmayın ki, mən qarayanızam, Günəşdən qaralmışam, Qardaşlarımın mənə qəzəbi tutarkən Məni üzümlüklərinə qarovulçu qoydular. Mən də öz üzümlüyümə baxa bilmədim.

⁷ Ey könlümün sevgilisi, söylə mənə: Sürünü harada otarırsan? Günorta sürünü harada yatırırsan? Niyə sənin dostlarının sürülərinin yanında gedən, Üz-gözünü bürüyən bir qadına bənzəyim?

Qızın rəfiqələri:

⁸ Ey gözəllər gözəli, əgər yerini tapa bilməsən, Sürülərin izi ilə get, Oğlaqlarını çoban çadırlarının yanında otar.

Oğlan:

⁹ Ey yarım, sən Fironun arabalarını çəkən Gözəl madyana bənzəyirsən.

¹⁰ Yanağına düşən bəzəklərlə, Boynundakı daş-qaşdan olan boyunbağı ilə Bax nə qədər gözəlsən.

¹¹ Sənə düymələri gümüşdən Qızıl silsilə düzəldəcəyik.

Qız:

¹² Padşah süfrəsində oturarkən Hər yanı nard çiçəyimin ətri bürüyür.

¹³ Mənim üçün sevgilim Döşlərimin arasında yatan mirra kisəsidir.

¹⁴ Mənim üçün sevgilim En-Gedinin üzüm bağlarındakı bir dəstə xınagülüdür.

Oğlan:

¹⁵ Ey yarım, nə gözəlsən, nə gözəlsən! Göyərçin gözlüsən!

Qız:

¹⁶ Ey sevgilim, nə gözəlsən, Sən nə qədər şirinsən! Yaşıldır yatağımız.

Oğlan:

¹⁷ Evlərimizin dirəkləri sidr ağacındandır, Tavanımızın oymaları şam ağacındandır.