Przysłów 2:19 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

¹⁹ żaden z wchodzących do niej nie powraca i nie dociera na ścieżki życia –

Biblia Gdańska

¹⁹ Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

¹⁹ Nikt z tych, którzy do niej wchodzą, nie wraca ani nie trafia na ścieżkę życia;

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

¹⁹ Żaden z jej gości od niej nie powraca, nie dociera już na ścieżki życia.

Nowa Biblia Gdańska

¹⁹ Żaden z tych, co do niej wchodzą – nie wraca, i nie dosięgną już ścieżek życia.

Biblia Warszawska 1975

¹⁹ Nikt z tych, którzy do niej wchodzą, nie wraca i nie osiąga ścieżek życia.

Przysłów 2:19 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

Psalmy 16:11

Dasz mi poznać drogę życia, Pełnię radości przed Twoim obliczem, Rozkosz u Twej prawej ręki – na zawsze.

Psalmy 81:12

Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu I Izrael nie był mi uległy.

Przysłów 4:18

Lecz ścieżka sprawiedliwych jest jak blask porannej zorzy, coraz jaśniejszej – aż nastanie biały dzień.

Przysłów 5:11

abyś nie narzekał u swojego kresu, kiedy zwiędnie twoje ciało oraz krzepkość,

Przysłów 5:6

by nie musiała prostować ścieżki życia – nie wie ona, jak niepewne są jej szlaki.

Przysłów 6:32

Temu jednak, kto cudzołoży z kobietą, brakuje rozumu, niech to robi ten, kto chce zgubić swoją duszę.

Kaznodziei 7:26

I oto odkrywam: Bardziej gorzką niż śmierć jest kobieta, ta, której pułapkami i sieciami serce, [a] więzami ręce. Ten, kto jest dobry przed Bogiem, zdoła się jej wyślizgnąć, ale ten, kto grzeszy, będzie przez nią usidlony.

Jeremiasza 13:23

Czy Kuszyta może odmienić swą skórę a pantera swoje cętki? Podobnie wy, przywykli do złego, czy jesteście w stanie czynić dobrze?

Ozeasza 4:14

Nie nawiedzę waszych córek za to, że uprawiają nierząd, ani waszych synowych za to, że cudzołożą; gdyż oni [sami] odchodzą [na bok] z nierządnicami i z kapłankami składają ofiary, a lud, nie rozumiejąc [niczego], upada.

Hebrajczyków 6:18

abyśmy dzięki dwom niezmiennym posunięciom, co do których niemożliwe jest, aby Bóg zawiódł, my, którzy ocaleliśmy, mieli mocną zachętę, by uchwycić się przedłożonej nam nadziei.