Łukasza 24:41 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

⁴¹ A gdy oni nadal z radości i zdumienia nie wierzyli, powiedział do nich: Czy macie tu coś do jedzenia?

Juk’amp versión ukanaka

Biblia Gdańska

⁴¹ Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?

Słowo Życia

⁴¹ Uczniowie byli tak szczęśliwi i zdziwieni, że aż nie mogli uwierzyć w to, co widzieli. Wtedy Jezus zapytał ich: —Czy macie tu coś do jedzenia?

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

⁴¹ Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i dziwili się, zapytał ich: Macie tu coś do jedzenia?

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

⁴¹ Gdy oni nadal z radości i zdumienia nie wierzyli, powiedział: Czy macie tu coś do jedzenia?

Nowa Biblia Gdańska

⁴¹ A kiedy oni jeszcze nie wierzyli oraz z radości się dziwili, powiedział im: Macie tu coś jadalnego?

Łukasza 24:41 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

Księga Joba 9:16

Choćbym zawołał, a On odpowiedział, nie uwierzyłbym, że usłyszał mój głos,

Ewangelia Marka 16:11

Lecz oni, gdy usłyszeli, że żyje i że był przez nią widziany, nie uwierzyli.

Ewangelia Marka 16:13

Wrócili oni i opowiedzieli pozostałym, ale i tym nie uwierzyli.

Ewangelia Marka 16:14

Później zaś ukazał się im jedenastu, gdy spoczywali [przy stole], i ostro zganił ich niewiarę oraz zatwardziałość serca, ponieważ nie uwierzyli tym, którzy Go widzieli wzbudzonego z martwych.

Ewangelia Marka 8:7

Mieli też kilka rybek. Pobłogosławił je więc i powiedział, by je również rozkładać.

Łukasza 24:11

słowa te jednak zabrzmiały im jak niedorzeczność i nie wierzyli im.

Łukasza 24:40

Po tych słowach pokazał im ręce i stopy.

Łukasza 24:42

Wtedy oni podali Mu kawałek pieczonej ryby.

Ewangelia Jana 16:22

Zatem i wy teraz przeżywacie smutek, znów jednak was zobaczę i wasze serce rozraduje się, a waszej radości nikt wam [już] nie odbierze.

Ewangelia Jana 21:5

Wtem Jezus zwrócił się do nich: Chłopcy! Nie macie jakiejś ryby na chleb? Odpowiedzieli Mu: Nie!

Dzieje 12:14

Po rozpoznaniu głosu Piotra, z radości nie otworzyła bramy, lecz wbiegła, aby donieść, że Piotr stoi przed bramą.