Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Daniela 4:19 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

19 to jesteś ty, królu, który urosłeś i spotężniałeś, i twoja wielkość urosła i dosięgła niebios, a twoja władza po krańce ziemi.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

19 Tedy Danijel, którego imię Baltazar, zdumiewał się przez jednę godzinę, a myśli jego trwożyły go. A odpowiadając król rzekł: Baltazarze! sen i wykład jego niech cię nie trwoży. Odpowiedział Baltazar, i rzekł: Panie mój! ten sen niech przyjdzie na tych, którzy cię nienawidzą, a wykład jego na nieprzyjaciół twoich.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

19 Wtedy Daniel, który miał na imię Belteszassar, stał osłupiony przez jedną godzinę i jego myśli trwożyły go. Król odezwał się i powiedział: Belteszassarze, niech cię nie trwoży sen i jego znaczenie. Belteszassar odpowiedział: Mój panie, niech ten sen spadnie na tych, którzy cię nienawidzą, a jego znaczenie na twoich wrogów.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

19 to jesteś ty, królu. To ty wyrosłeś i spotężniałeś, swoją wielkością dosięgasz nieba, a twoja władza sięga krańców ziemi.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

19 Wtedy Daniel, który miał na imię Baltazar, zdumiewał się przez pierwszą godzinę i trwożyły go jego myśli. Zaś król się odezwał i powiedział: Baltazarze! Niech cię nie trwoży sen i jego wykład! A Baltazar odpowiedział, mówiąc: Mój panie! To wrogi sen, a wykład o przeciwnikach.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

19 To jesteś ty, królu: rosłeś i stałeś się potężny, twoja wielkość urosła i sięga nieba, twoja władza rozciąga się aż po krańce ziemi.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Daniela 4:19
27 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

A [Rachela] powiedziała do swego ojca: Niech to nie powoduje gniewu w oczach mego pana, że nie mogę wstać przed twoim obliczem, gdyż mam przypadłość kobiecą. Szukał więc, lecz nie znalazł terafów.


odpowiedz: Do twojego sługi, do Jakuba. Jest to dar posłany memu panu, Ezawowi, a oto on sam idzie za nami.


A Józef mu powiedział: Taki jest jego wykład: trzy pędy, to trzy dni.


Wtedy, gdy Obadiasz był w drodze, oto Eliasz wyszedł mu naprzeciw! Gdy [Obadiasz] go rozpoznał, padł na twarz i powiedział: Czy to ty, mój panie, Eliaszu?


A teraz, jeśli możesz przebaczyć ich grzech, [to przebacz] – a jeśli nie, to wymaż, proszę, mnie ze swego zwoju, który napisałeś.


Starajcie się też o pomyślność miasta, do którego skazałem was tam na wygnanie, i módlcie się za nie do JHWH, bo od jego pomyślności zależy wasza pomyślność!


O, moje wnętrze, moje wnętrze! Będę się wił! O, ściany mego serca! Wali we mnie me serce! Nie mogę milczeć! Bo głos rogu słyszysz, moja duszo, okrzyk wojenny!


I nadał im przełożony eunuchów imiona: Daniela nazwał Belteszasar, Chananiasza – Szadrak, Miszaela – Meszak, a Azariasza – Abed-Nego.


Odezwał się król i powiedział do Daniela, którego imię było Belteszasar: Czy ty rzeczywiście potrafisz zapoznać mnie ze snem, który oglądałem, i jego wykładem?


Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę,


Dlatego, królu, uznaj za słuszną moją radę: Zerwij ze swoimi grzechami sprawiedliwością, a ze swoimi winami miłosierdziem nad ubogimi – o, [w tym] będzie przedłużenie twego powodzenia!


dlatego że w nim znajdowano nadzwyczajnego ducha i wiedzę, i rozum do wykładania snów, do odgadywania zagadek i do rozwiązywania zawiłości, w Danielu, którego król nazwał imieniem Belteszasar. Niech teraz Daniel będzie przywołany i niech poda wykład.


O ty, królu! Bóg Najwyższy dał królestwo i wielkość, i cześć, i majestat twojemu ojcu Nebukadnesarowi.


A przed wielkością, której mu udzielił, wszystkie ludy, narody i języki drżały i bały się go, ponieważ kogo chciał, tego zabijał, a kogo chciał, zostawiał przy życiu, kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał, poniżał.


Ja, Daniel, byłem przygnębiony w duchu, w środku mego ciała, a widzenie, [które oglądałem w] mej głowie, zaniepokoiło mnie.


Tu jest koniec tej rzeczy. Mnie zaś, Daniela, bardzo zaniepokoiły moje myśli i blask mej [twarzy] zmienił się – i zachowałem tę sprawę w moim sercu.


Wtedy ja, Daniel, omdlałem i chorowałem przez [kilka] dni. Potem wstałem i pełniłem służbę u króla, byłem jednak zaniepokojony tym widzeniem i nie rozumiałem [go].


Zobaczyły Cię góry i poczęły się wić, przewaliły się wody ulewy; otchłań wydała swój głos, wysokość uniosła swą rękę.


A Anna odezwała się i powiedziała: Nie, mój panie! Jestem kobietą znękanego ducha. Wina ani piwa nie piłam, lecz wylałam swą duszę przed JHWH.


Tymi słowami Dawid zgromił swoich ludzi i nie pozwolił im powstać przeciw Saulowi. Saul zaś wstał, [wyszedł] z jaskini i poszedł swoją drogą.


Wtedy powiedział Dawid do Abnera: Czy ty nie jesteś mężczyzną? I kto jest jak ty w Izraelu? Więc dlaczego nie ustrzegłeś swojego pana, króla? Bo przyszedł jeden z ludu, aby zgubić króla, twojego pana!


I zapytał: Co to za rzecz, o której ci oznajmił? Nie ukrywaj tego, proszę, przede mną. Tak niech ci uczyni Bóg i niech tego doda, jeśli ukryjesz przede mną choćby słowo z całego Słowa, które Bóg ci oznajmił.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka