Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




V Mojżeszowa 9:7 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

7 Pamiętaj też — i nie zapomnij o tym — jak drażniłeś PANA, twojego Boga, na pustyni. Od dnia, w którym wyszedłeś z Egiptu, do dnia waszego przyjścia na to miejsce byliście krnąbrni wobec PANA.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

7 Pamiętaj, a nie zapominaj, żeś do gniewu pobudzał Pana, Boga twego, na puszczy; od onego dnia, jakoś wyszedł z ziemi Egipskiej, ażeście przyszli na to miejsce, odpornymiście byli Panu.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

7 Pamiętaj, a nie zapominaj, jak pobudzałeś do gniewu PANA, swego Boga, na pustyni. Od tego dnia, w którym wyszedłeś z ziemi Egiptu, aż do waszego przyjścia na to miejsce buntowaliście się przeciwko PANU.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

7 Pamiętaj oraz nie zapominaj jak na pustyni jątrzyłeś WIEKUISTEGO, twojego Boga; byliście przekorni WIEKUISTEMU od owego dnia, którego wyszedłeś z ziemi Micraim aż do waszego przyjścia na to miejsce.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

7 Pamiętaj, a nie zapominaj, jak pobudzałeś do gniewu Pana, Boga twego, na pustyni; od dnia, którego wyszliście z ziemi egipskiej, aż do przyjścia waszego na to miejsce byliście krnąbrni wobec Pana.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

7 Pamiętaj, nie zapomnij, jak drażniłeś JHWH, twego Boga, na pustyni. Od dnia, w którym wyszedłeś z ziemi egipskiej, aż do waszego przyjścia na to miejsce byliście krnąbrni wobec JHWH.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




V Mojżeszowa 9:7
33 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

A gdy faraon zbliżał się, Izraelici podnieśli wzrok i zobaczyli Egipcjan. Ciągnęli zatem za nimi! Ludzie byli przerażeni! Zaczęli wołać do PANA.


Zwrócili się też do Mojżesza: Czy dlatego, że w Egipcie nie było grobów, wyciągnąłeś nas tu, abyśmy zginęli na pustyni?! Co ty nam zrobiłeś, wyprowadzając nas z Egiptu?!


Tam, na pustyni, cała społeczność Izraela zaczęła szemrać przeciw Mojżeszowi i Aaronowi.


Wtedy lud wszczął kłótnię z Mojżeszem. Dajcie nam wody do picia! — żądali. Mojżesz odpowiedział: Dlaczego kłócicie się ze mną? Dlaczego wystawiacie PANA na próbę?


Szanuj go, słuchaj jego głosu i nie przeciwstawiaj mu się, bo nie przebaczy on waszych przestępstw, ponieważ jest w nim moje imię.


Nie wiedziałeś. Nie słyszałeś. Nigdy nie doszło to do twoich uszu! Wiedziałem bowiem, że jesteś całkowicie przewrotny, od łona matki zwany buntownikiem.


Otóż postanowili zawrócić do win swoich praojców, którzy nie chcieli słuchać moich słów, lecz wybrali służbę obcym bogom i w ten sposób zarówno Izrael, jak i Juda zerwali przymierze, które zawarłem z ich ojcami.


Bo owszem, synowie Izraela i synowie Judy popełniali niegodziwość w moich oczach od swojej młodości. Tak! Synowie Izraela drażnili Mnie rzeczywiście dziełami swoich rąk — oświadcza PAN. —


Czy zapomnieliście już o złych postępkach swoich ojców, o złych postępkach królów Judy i o złych postępkach ich żon, o waszych złych postępkach i o złych postępkach waszych żon, które miały miejsce w ziemi judzkiej i na ulicach Jerozolimy?


Ale oni wszyscy — to jest dom Izraela — oparli Mi się na pustyni. Nie postępowali według moich ustaw. Wzgardzili moimi prawami. A przecież tym, którzy je stosują, zapewniają one życie. Bezcześcili też moje szabaty — i to całkiem wyraźnie. Wtedy postanowiłem wylać na nich moje wzburzenie. Tam, na pustyni, chciałem ich wytępić.


Tam wspomnicie swoje postępowanie. Przypomną wam się czyny, które was kalały. Z powodu tych niegodziwości poczujecie do siebie wstręt.


Ale oni oparli Mi się. Nie chcieli Mnie słuchać. Nie wyrzucili ohydztw, które lubiły ich oczy, ani nie porzucili bóstw Egiptu! Wtedy postanowiłem wylać na nich moje wzburzenie i dać im odczuć mój gniew, jeszcze w obrębie ziemi egipskiej.


Wtedy wspomnicie swoje złe postępowanie i czyny dalekie od tego, co dobre. Będziecie się sobą brzydzić z powodu swych własnych win i z powodu swoich obrzydliwości.


Wówczas przeróżne szumowiny, obecne pośród ludu, zaczęły przebąkiwać o swej wielkiej chęci na mięso. Dołączali do nich również Izraelici. Biadali: O, gdybyśmy tak mogli najeść się mięsa!


żaden z tych ludzi, którzy widzieli moją chwałę i moje znaki, to, czego dokonywałem w Egipcie i na pustyni — a już po dziesięciokroć wystawiali Mnie na próbę i nie słuchali mojego głosu —


Odsuńcie się od tego zgromadzenia, a zniszczę je w jednej chwili! Oni jednak padli na swoje twarze,


Zaczęli szemrać przeciw Bogu i Mojżeszowi: Dlaczego wyprowadziliście nas z Egiptu? Czy po to, byśmy pomarli na pustyni? Nie ma tu chleba, nie ma wody i obrzydł nam ten nędzny pokarm.


Zapraszały one lud na rzeźne ofiary dla uczczenia swoich bóstw, a ten brał udział w tych ucztach ofiarnych i kłaniał się bóstwom, którym były poświęcone.


Ja bowiem jestem najmniejszy z apostołów i nie jestem godny nazywać się apostołem, ponieważ prześladowałem Kościół Boży.


Dlatego pamiętajcie, że wy, niegdyś poganie z pochodzenia, zaliczani do nieobrzezanych przez tych, którzy nazywają się obrzezanymi od znaku dokonanego ręką na ciele,


Znam bowiem twój upór i twój twardy kark. Teraz, gdy wciąż żyję wśród was, jesteście oporni wobec PANA, a co będzie po mojej śmierci?


Zapamiętaj też całą drogę, którą PAN, twój Bóg, prowadził cię przez te czterdzieści lat po pustyni, aby nauczyć cię uległości, wypróbować cię i poznać, co jest w twoim sercu, czy będziesz przestrzegał Jego przykazań, czy nie.


Byliście krnąbrni wobec PANA od dnia, gdy was poznałem!


A gdy PAN, twój Bóg, wyprze ich już przed tobą, to nie pomyśl sobie: To dzięki mojej sprawiedliwości PAN mnie tu wprowadził, abym posiadł tę ziemię — co by znaczyło, że z powodu niegodziwości tych narodów PAN je przed tobą wypędził.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka