Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Nahuma 2:8 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

8 I tak postanowiono: obnażyć ją i wyprowadzić! Służące jej zaś, poganiane, kwilą niczym gołębie i biją się w pierś.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

8 A aczkolwiek Niniwe było jako sadzawka wód od początku swego, wszakże już sami uciekają; a choć kto rzecze: Stójcie, stójcie! wszakże się nikt nie obejrzy.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

8 A Niniwa od swego początku była jak sadzawka wód, ale uciekną. I choć ktoś powie: Stójcie, stójcie! – nikt jednak się nie obejrzy.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

8 Postanowione jest: Zostaje wziętą, uprowadzoną, kiedy jej służebnice gruchają głosem gołębic, bijąc się w swoje piersi.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

8 Wyprowadzają władczynię jako jeńca, zabierają jej służebne; te łkają jak gołębie i biją się w piersi.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

8 I postanowiono: jest obnażona i wyprowadzona! Służące jej zaś, poganiane, [kwilą] jak głos gołębi, biją się w pierś.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Nahuma 2:8
15 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Potem objął on swym panowaniem Aszur, gdzie zbudował Niniwę, Rechobot-Ir, Kalach


I niczym spłoszona gazela, niczym stado bez tego, kto je zbiera, każdy zawróci do swojego ludu, każdy będzie uciekał do swej własnej ziemi.


Jak wróbel, jak żuraw — tak kwilę, grucham niczym gołąb, zmęczone oczy już nie patrzą w górę. Panie, jestem w udręce. Wyrwij mnie z tego, proszę!


Jesteś zmęczona. Za dużo do przemyślenia! Niech wstaną i pomogą ci badacze nieba, obserwatorzy gwiazd, oznajmiający co miesiąc, skąd i co nadciąga.


Wychodźcie z Babilonu! Uciekajcie z Chaldei! Ogłoście to z radością! Niech wszyscy usłyszą! Niech wieść o tym dotrze aż po krańce ziemi! Mówcie: PAN wykupił swojego sługę Jakuba!


Mruczymy wszyscy jak niedźwiedzie, jak gołębie gruchamy żałośnie; oczekujemy prawa, lecz go nie ma, ratunku — lecz ten od nas daleki.


Dlaczego — jak widzę — są tacy przerażeni?! Ustępują pola! Ich wojownicy pobici! Uciekają w popłochu! Nikt się nie odwraca! Groza wokoło — oświadcza PAN.


Przerazi ich bicie kopyt jego jazdy, turkot kół rozpędzonych rydwanów! Ojcowie nie obejrzą się na dzieci, bo im ręce opadną ze strachu.


Wytępcie z Babilonu siewców i tych, którzy w czasie żniw chwytają za sierp! Niech przed okrutnym mieczem każdy wraca do swojego ludu i ucieka do swojej ziemi!


Mieszkasz nad wielkimi wodami, bogaty jesteś w skarby, lecz przyszedł twój kres, dopełniła się miara twojego zdzierstwa!


Przestali walczyć wojownicy Babilonu, usiedli w swoich twierdzach, wyparowało ich męstwo, są niczym kobiety. Siedziby ich podpalone, porozbijane rygle.


Wyrok na Niniwę. Zwój z widzeniem Nahuma z Elkosz.


Twoi książęta są jak szarańcza, a twoi urzędnicy jak roje koników polnych: zalegają mury w chłodzie dnia. Lecz słońce wzeszło — szarańcza odleciała i nie wiadomo, gdzie jest!


Wtedy podszedł do mnie jeden z siedmiu aniołów mających siedem czasz i powiedział: Chodź, pokażę ci sąd nad wielką nierządnicą. Rozsiadła się ona nad wieloma wodami.


Anioł powiedział mi dalej: Wody, nad którymi — jak zobaczyłeś — rozsiadła się nierządnica, to ludy, tłumy, narody i języki.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka