Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Nahuma 2:11 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

11 Pustka, pustkowie, spustoszenie! I serce w rozpaczy, i drżenie w kolanach, i dygotanie bioder, i wszystkie twarze pobladłe!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

11 Gdzież jest jaskinia lwów, i pastwisko lwiąt? gdzie chodził lew, lew, mówię, i lwica, a nie było nikogo, ktoby je przestraszył.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

11 Gdzie jest jaskinia lwów i pastwisko lwiąt, dokąd chodziły lew, ten wielki lew, oraz lwięta, a nie było nikogo, kto by je straszył.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

11 Oto opuszczenie, splądrowanie i zniszczenie – zrozpaczone serca, drżące kolana, kurcz we wszystkich biodrach i policzki wszystkich pobladłe.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

11 Pustka, pustkowie i spustoszenie, serce zwątpiałe, dygocące kolana, wszystkie biodra drżą, twarze wszystkich rozpalone!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

11 Pustka, pustkowie, spustoszenie! I serce w rozpaczy, i drżenie w kolanach, i dygotanie we wszystkich biodrach, i wszystkie ich twarze z zabranym rumieńcem!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Nahuma 2:11
17 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Judo, młody lwie, ledwie od łupu odszedłeś, mój synu, a już przyczaiłeś się, wyciągnięty jak lew lub jak lwica — kto śmie ich podrażnić?


Dlatego opadają wszystkie ręce, truchleje każde ludzkie serce.


Gdyż tak powiedział do mnie PAN: Podobnie jak warczy lew i lwię nad swoim łupem, gdy przeciw niemu zwołują całą gromadę pasterzy — nie drży on przed ich głosami, na ich zgiełk się nie kuli — tak zstąpi PAN Zastępów, aby walczyć o górę Syjon i o jego wzgórze.


Jego ryk — jak u lwa! Ryczy niczym lwięta! Warknął! I porwał łup! I uniósł — nie było ratującego!


Porykują na niego lwięta, wydają głos i niszczą jego ziemię, z jego spalonych miast zionie spustoszeniem.


Lew wyszedł już ze swojej gęstwiny, wyruszył niszczyciel narodów! Opuścił swe legowisko, by obrócić twą ziemię w pustkowie! Twoje miasta będą zburzone — i bez mieszkańca.


Jagnięciem spłoszonym był Izrael, lwy go wciąż płoszyły! Najpierw pożarł go król Asyrii. Teraz, jako ostatni, obgryzł go Nebukadnesar, król Babilonu.


Oto jak lew wypada z zarośli Jordanu na stale zielone łąki, tak Ja w okamgnieniu wypłoszę go z jego ziemi i sam postanowię, kogo nad nią postawić. Bo kto jest Mnie równy? Kto Mi może rzucić wyzwanie? I kto jest tym pasterzem, który się przede Mną ostoi?


Synu człowieczy! Zanuć żałobną pieśń nad faraonem, królem Egiptu. Powiedz do niego: Myślałeś, że jesteś młodym lwem wśród narodów, a jesteś morskim potworem! Parskasz w swoich rzekach, mącisz wodę łapami, chlapiesz się w strumieniach.


Ludzie przed nimi mdleją. Twarze bledną ze strachu.


I stanie się reszta Jakuba pośród licznych ludów jak rosa pochodząca od PANA, jak ulewne deszcze na zieleń, która nie łączy nadziei z człowiekiem ani nie czeka na synów ludzkich.


Gdzież ta jaskinia lwów? I gdzie żerowisko lwiąt, dokąd zachodził lew, gdzie była lwica i szczenię lwie — a nikt ich nie płoszył?


Biada miastu splamionemu krwią! Całe jest oszustwem. Wypełnia je gwałt, nie ustaje grabież!


Jego książęta są jak lwy ryczące! Jego sędziowie jak wilki wieczorem — nic z ich uczty nie zostaje do rana.


Oto lud! Jak lwica powstaje i jak lew się podnosi! Nie spocznie, póki nie pożre zdobyczy i nie napije się krwi pokonanych.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka