Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Nahuma 1:5 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

5 ה Góry drżą przed Nim, pagórki falują, ו ziemia wznosi się przed Jego obliczem, świat i wszyscy jego mieszkańcy.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

5 Góry drżą przed nim, a pagórki się rozpływają; ziemia gore od oblicza jego, i okrąg ziemi i wszyscy mieszkający na nim.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

5 Góry drżą przed nim, a pagórki się rozpływają; ziemia płonie przed jego obliczem, okrąg ziemi i wszyscy jej mieszkańcy.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

5 Drżą przed Nim góry, a pagórki się roztapiają; przed Jego obliczem dygocze ziemia, okrąg świata oraz wszyscy jego mieszkańcy.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

5 Góry drżą przed nim, a pagórki się rozpływają; ziemia staje się przed nim pustynią, smucą się wszyscy jej mieszkańcy.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

5 ה Góry drżą przed Nim, pagórki falują, ו ziemia wznosi się przed Jego obliczem – świat i wszyscy jego mieszkańcy.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Nahuma 1:5
34 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Wtedy zadrżała, zatrzęsła się ziemia, Góry ruszyły się w swoich posadach — Przeszedł je dreszcz, bo On zapłonął gniewem.


Chwieją się przed Nim filary niebios, milkną na Jego upomnienie.


On przenosi góry, zanim się spostrzegą, i przewraca je w swoim gniewie.


Gdy On przygląda się ziemi, ta drży, A kiedy dotyka gór — one dymią.


Góry skakały jak barany I pagórki — jak jagnięta.


Góry — że skaczecie jak barany, Pagórki — że jak jagnięta?


Lecz w tej niedoli zawezwałem PANA, Zacząłem wołać do mojego Boga, A On usłyszał ze swego przybytku, Dotarł do Niego mój krzyk.


Wtedy zadrżała, zatrzęsła się ziemia, Góry ruszyły się w swoich posadach, Przeszedł je dreszcz, bo On zapłonął gniewem.


Gdy Bóg w nim przebywa, nie grozi mu ruina, Bóg je wspomoże, zanim nadejdzie świt.


Boże, gdy wyruszałeś na czele swego ludu,


Niech zaszumi morze i to, co je wypełnia, Świat oraz jego mieszkańcy!


Góra Synaj cała dymiła. To dlatego, że PAN zstąpił na nią w ogniu. Dym wznosił się z niej jak z pieca, a ona sama mocno się trzęsła.


Oto PAN spustoszy ziemię i zniszczy ją, zniekształci jej powierzchnię i rozproszy jej mieszkańców!


ziemia zatoczy się jak pijany i zakołysze jak szałas, zaciąży na niej jej przestępstwo, upadnie — i już nie powstanie.


Dlatego zapłonął gniew PANA na lud, podniósł swą rękę i uderzył weń. Wtedy zadrżały góry, a zwłoki walały się w pyle ulic jak gnój. Mimo to nie ustał Jego gniew, a Jego ręka pozostaje wyciągnięta!


Ale PAN jest Bogiem prawdziwym. On jest Bogiem żywym, On jest Królem wiecznym. Od Jego gniewu trzęsie się ziemia, a narody nie są w stanie znieść Jego wzburzenia!


Spojrzałem na góry — a one drżały, na wszystkie pagórki — a one trzęsły się!


Zadrżą przede Mną ryby w morzu i ptaki na niebie, zwierzęta na polach i wszystko, co pełza po ziemi — i wszyscy ludzie żyjący na jej obliczu. Wówczas rozpadną się góry, runą urwiska i żaden mur nie ostoi się na ziemi!


Drży przed nimi ziemia. Trzęsie się niebo. Ciemnieją słońce i księżyc. Gwiazdy tracą swój blask.


Kim jest Pan? To PAN Zastępów! Gdy dotyka On ziemi, ta topnieje, lament wznosi się z ust jej mieszkańców, niczym Nil podnosi się cała i jak rzeka Egiptu — opada.


I stopnieją pod Nim góry, doliny rozpadną się jak wosk pod wpływem ognia, spłyną jak wody cieknące po zboczu.


Zobaczyły Cię góry i zadrżały, przewaliły się fale ulewy; otchłań wydała swój głos, wysokość podniosła swą dłoń.


Kim jesteś, wielka góro? Przed Zorobabelem staniesz się równiną! On wyniesie kamień zwieńczenia! I wołać będą: Łaska! Niech go otacza łaska!


Wtedy zasłona przybytku rozdarła się na dwoje, od góry do dołu, ziemią zatrzęsło, skały popękały,


Wtem zatrzęsła się ziemia. To anioł Pana zstąpił z nieba, podszedł, usunął kamień i usiadł na nim.


Spojrzałem i zobaczyłem wielki, biały tron. Siedział na nim Ten, przed którego obliczem uciekła ziemia oraz niebo, i nie można już było znaleźć dla nich miejsca.


Niebo zostało zwinięte jak zwój, a każda góra i wyspa usunięta ze swego miejsca.


Góry drżały przed PANEM z Synaju, przed obliczem PANA, Boga Izraela!


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka