Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Łukasza 7:13 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

13 Wzruszony tym widokiem Pan zwrócił się do niej: Przestań płakać.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña


Juk’amp versión ukanaka

Biblia Gdańska

13 Którą ujrzawszy Pan użalił się jej, i rzekł jej: Nie płacz!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Słowo Życia

13 Gdy Jezus zobaczył ją, ogarnięty wielkim współczuciem, rzekł do niej: —Nie płacz!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

13 Kiedy Pan ją zobaczył, ulitował się nad nią i powiedział do niej: Nie płacz.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

13 Więc gdy ją zobaczył, Pan ulitował się nad nią oraz jej powiedział: Nie płacz.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

13 A gdy ją Pan zobaczył, użalił się nad nią i rzekł do niej: Nie płacz.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Łukasza 7:13
36 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

I jak ojciec lituje się nad dziećmi, Tak PAN lituje się nad tymi, którzy się Go boją,


Ale Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym, Nieskorym do gniewu, bogatym w łaskę i wierność.


Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i gotów przebaczyć, Jesteś pełen łaski dla wszystkich, którzy Ciebie wzywają.


Nie On był przyczyną ich ucisku, to raczej anioł pochodzący od Niego ich wybawił. W swojej miłości i litości odkupił ich, podniósł i nosił za dni dawnych, w przeszłości.


Czy Efraim nie jest moim drogim synem? Czy nie jest on moim rozkosznym dzieckiem? Przecież kiedy tylko o nim mówię, ożywa on na nowo w mych wspomnieniach! Dlatego przepełnia Mnie współczucie dla niego, budzi we Mnie wielką litość — oświadcza PAN.


Bardzo mi żal tych ludzi, bo już trzy dni przebywają ze Mną, a nie mają co jeść.


Potem Pan wyznaczył innych siedemdziesięciu dwóch ludzi i rozesłał ich przed sobą po dwóch do każdego miasta i miejsca, gdzie sam zamierzał się udać.


Kiedyś Jezus modlił się w pewnym miejscu, a gdy skończył, jeden z Jego uczniów zwrócił się do Niego z prośbą: Panie, naucz nas modlić się, tak jak Jan nauczył swoich uczniów.


Wtedy Pan powiedział do niego: Wy, faryzeusze, oczyszczacie zewnętrzną stronę kielicha i miski, podczas gdy wasze wnętrze jest pełne chciwości i zła.


Pan odpowiedział: A kto jest tym wiernym i rozważnym rządcą, którego pan ustanowił nad służbą w swoim domu, by jej rozdzielał zboże we właściwym czasie?


Obłudnicy! — odpowiedział mu Pan. — Czy nie jest tak, że każdy z was w dzień szabatu odwiązuje od żłobu swoje bydlę lub osła i prowadzi do wodopoju?


Apostołowie zwrócili się do Pana: Dodaj nam wiary.


Pan zaś odpowiedział: Gdybyście mieli wiarę jak ziarno gorczycy, moglibyście powiedzieć tej morwie: Wyrwij się z korzeniami i zasadź w morzu — a ona usłuchałaby was.


I Pan podsumował: Zauważcie, jak zachował się ten niesprawiedliwy sędzia.


Zacheusz natomiast podniósł się i oświadczył wobec Jezusa: Panie, oto połowę mojego majątku przeznaczam dla ubogich, a jeśli na kimś coś wymusiłem, oddaję poczwórnie.


Pan obrócił się i utkwił w Piotrze wzrok. Wtedy Piotr przypomniał sobie niedawne Jego słowa: Zanim dziś kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz.


a po wejściu do środka nie znalazły ciała Pana Jezusa.


Utrzymywali oni: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.


Gdy zbliżał się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono zmarłego. Był nim jedyny syn pewnej kobiety, która była wdową. Towarzyszyło jej wielu mieszkańców miasta.


Następnie podszedł, dotknął mar — ci zaś, którzy je nieśli, stanęli — i polecił: Chłopcze, mówię ci: Wstań!


i posłał ich do Pana z pytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też mamy spodziewać się innego?


W domu wszyscy płakali i na znak żałoby po dziewczynce bili się w pierś. Przestańcie płakać — powiedział do nich Jezus — ona nie umarła, tylko śpi.


Chodzi o tę Marię, która później namaściła Pana pachnącym olejkiem i wytarła Jego stopy swoimi włosami. To właśnie jej brat Łazarz chorował.


Siostry posłały więc do Jezusa taką wiadomość: Panie, ten, z którym się przyjaźnisz, choruje.


Kobieto! — zapytali. — Dlaczego płaczesz? A ona: Wzięli mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położyli.


Wówczas Jezus zwrócił się do niej: Kobieto! Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz? Ona natomiast, w przekonaniu, że to ogrodnik, powiedziała: Panie! Jeśli to ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go złożyłeś, a ja Go zabiorę.


Następnie, gdy Jezus dowiedział się, że faryzeusze usłyszeli, iż zyskuje On więcej uczniów i chrzci więcej niż Jan —


Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie jedli chleb, nad którym Pan wypowiedział dziękczynienie, przybyły inne łódki z Tyberiady.


Ci, którzy płaczą, jakby nie płakali. Ci, którzy się cieszą, jakby się nie cieszyli. Ci, którzy kupują, jakby nic nie posiadali.


Nie chcemy też, bracia, abyście byli nieświadomi losu tych, którzy zasnęli. Nie musicie się smucić, jak ludzie bez nadziei.


Dlatego musiał we wszystkim stać się podobny do braci, aby być miłosiernym i wiernym arcykapłanem w sprawach dotyczących Boga, dla przebłagania za grzechy ludu.


Nie mamy Arcykapłana, który by nie mógł nam współczuć, gdy przeżywamy słabości, ale doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu.


Ponadto usunęli spośród siebie obce bóstwa i służyli PANU. On natomiast zniecierpliwił się niedolą Izraela.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka