Kaznodziei 1:2 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

² Marność nad marnościami, mówi Kaznodzieja, marność nad marnościami — wszystko jest marnością.

Biblia Gdańska

² Marność nad marnościami, powiedział kaznodzieja; marność nad marnościami, i wszystko marność.

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

² Marność nad marnościami – mówi Kaznodzieja – marność nad marnościami. Wszystko jest marnością.

Nowa Biblia Gdańska

² O, marność nad marnościami powiedział Kohelet; o, marność nad marnościami! Wszystko jest marnością!

Biblia Warszawska 1975

² Marność nad marnościami, mówi Kaznodzieja, marność nad marnościami, wszystko marność.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

² Marność nad marnościami, mówi Kaznodzieja, marność nad marnościami – wszystko jest marnością.

Kaznodziei 1:2 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

Księga Joba 11:12

Lecz człowiek próżny tak może zmądrzeć, jak samiec osła urodzić się człowiekiem!

Psalmy 144:4

Człowiek przecież jest niczym tchnienie, Jego dni są jak cień, który mija.

Psalmy 89:47

Jak długo, PANIE? Czy na zawsze będziesz się ukrywał? Czy Twój gniew będzie płonął jak ogień?

Kaznodziei 11:10

Nie skupiaj uwagi na troskach, pokonuj słabości ciała, bo młodość też w swym rozkwicie jest marnością.

Kaznodziei 11:8

Jeśli zatem człowiek żyje wiele lat, niech się w nich wszystkich cieszy, lecz niech pamięta: dni mrocznych będzie wiele — a to, co niesie przyszłość, jest marnością.

Kaznodziei 12:8

Marność nad marnościami, mówi Kaznodzieja, wszystko jest marnością.

Kaznodziei 2:11

W końcu przyjrzałem się tym wszystkim moim dziełom. Spojrzałem na to, czego dokonały moje ręce. Oceniłem, ile kosztowało mnie to trudu. I oto, do czego doszedłem: Wszystko to jest marnością i gonitwą za wiatrem. Nie niesie z sobą żadnego pożytku pod słońcem.

Kaznodziei 2:15

Zastanowiło mnie to: Los, który spotka głupca, spotka również mnie. Więc jaki sens ma ta moja mądrość? Doszedłem do wniosku, że i to jest marnością!

Kaznodziei 2:17

To sprawiło, że znienawidziłem życie. Przecież to, co się dzieje pod słońcem, nie niesie mi żadnej korzyści! Wszystko to jest marnością i gonitwą za wiatrem!

Kaznodziei 2:19

A czy on będzie mądry? Czy on będzie głupi? Któż to wie? Nie przeszkodzi mu to jednak rządzić wszystkim, co ja zdobywałem pod słońcem w trudzie i z ogromną rozwagą. Tak! To również jest marnością!

Kaznodziei 2:21

Bo przecież zdarza się i tak, że człowiek podejmuje trud przemyślany, poparty wiedzą i znawstwem, a musi swój udział w zyskach zostawić komuś, kto się wcale nie trudził! To również jest marnością. To niesprawiedliwe!

Kaznodziei 2:23

skoro wszystkie jego dni są cierpieniem, jego zajęcia zmartwieniem i nawet w nocy jego umysł nie zaznaje spokoju? To też jest marnością.

Kaznodziei 2:26

To przecież Bóg daje człowiekowi, który jest Mu miły, mądrość, poznanie i radość. A co z grzesznikiem? Bóg zajmuje go zbieraniem i gromadzeniem tego, co potem przekaże osobie Jemu miłej. Cóż, to również jest marnością i gonitwą za wiatrem.

Kaznodziei 2:8

Nagromadziłem sobie srebra, miałem dużo złota, naściągałem skarbów z królestw i prowincji. Zadbałem o śpiewaków, cieszyły mnie śpiewaczki i rozkosz synów ludzkich — kobiety i kochanki.

Kaznodziei 3:19

Bo los synów ludzkich jest taki jak los zwierząt. Jak ci umierają, tak umierają tamte — i wszyscy mają takiego samego ducha. Człowiek nie ma żadnej przewagi nad zwierzęciem. Bo wszystko jest marnością.

Kaznodziei 4:16

Nie było końca tłumom gotowym im służyć. Przyjdzie jednak czas, że i ten młodzieniec przestanie ludzi cieszyć. Tak, to też jest marnością i gonitwą za wiatrem.

Kaznodziei 4:4

Przekonałem się też, że cały trud i powodzenie w działaniu wywołuje zawiść jednych względem drugich. To również jest marnością i gonitwą za wiatrem.

Kaznodziei 4:8

Oto człowiek samotny, nie ma przy nim nikogo, ni syna, ni brata — ani końca trudu, ani powodu, by cieszyć się dorobkiem. Bo dla kogo się trudzę, odmawiam sobie dobrodziejstw? To też jest marnością i przykrym zajęciem.

Kaznodziei 5:10

Gdy przybywa bogactwa, przybywa tych, którzy z niego żyją. A ile ma z nich właściciel? Tyle, że jego oczy je widzą.

Kaznodziei 6:11

Owszem, wiele jest słów, które mnożą marność. Na jaką zatem korzyść może liczyć człowiek?

Rzymian 8:20

Gdyż stworzenie zostało poddane marności — nie z własnej woli, lecz z woli Tego, który je poddał — w nadziei,