Jonasza 2:6 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

⁶ Otoczyła mnie morska toń — podeszła do gardła, okrążyła mnie głębia, zielsko oplątało mą głowę.

Biblia Gdańska

⁶ Ogarnęły mię wody aż do duszy, przepaść mię ogarnęła, rogożem obwiniona była głowa moja.

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

⁶ Zstąpiłem aż do posad gór, swymi ryglami ziemia zamknęła się przede mną na wieki. Ty jednak wyprowadziłeś moje życie z dołu, PANIE, mój Boże!

Nowa Biblia Gdańska

⁶ Ogarnęły mnie wody aż do duszy, otoczyła mnie przepaść, moją głowę owijało sitowie.

Biblia Warszawska 1975

⁶ Wody sięgały mi aż do gardła, ogarnęło mnie topielisko, sitowie wiło się koło mojej głowy.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

⁶ Otoczyły mnie wody, dosięgły duszy, okrążyła mnie głębia, zielsko spowiło mą głowę.

Jonasza 2:6 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

Księga Joba 33:24

zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do grobu, znalazłem okup,

Księga Joba 33:28

Odkupił moją duszę od zejścia do grobu i teraz znów oglądam światło.

Psalmy 104:6

Głębia okryła ją jak szata, Wody stanęły nad górami,

Psalmy 104:8

Z wysokich gór spadły w doliny Do miejsc przez Ciebie wyznaczonych.

Psalmy 116:3

A już oplotły mnie powrozy śmierci, Dopadł niepokój przed światem umarłych, Owładnęły mną ból i agonia.

Psalmy 143:7

PANIE, odpowiedz mi szybko, Bo mój duch już osłabł. Nie odrzucaj mnie, Bym się nie stał jak ci, którzy schodzą do grobu!

Psalmy 16:10

Gdyż nie zostawisz mojej duszy w świecie zmarłych, Nie dopuścisz, by oddany Tobie miał oglądać grób.

Psalmy 18:5

Już oplatały mnie powrozy śmierci, Rzeki bezprawia wzmagały mój lęk,

Psalmy 30:3

PANIE, mój Boże, Wezwałem Cię na pomoc, a Ty mnie uzdrowiłeś,

Psalmy 30:9

PANIE, wołam do Ciebie; Boga, mojego PANA, proszę o miłosierdzie.

Psalmy 55:23

Powierz PANU swój los, On ciebie podtrzyma, Nie dopuści, by sprawiedliwy upadł i nigdy nie powstał.

Psalmy 65:6

Dziełami, które przyprawiają o drżenie, w sprawiedliwości nam odpowiedziałeś, Boże naszego zbawienia, Ty, źródło ufności dla wszystkich krańców ziemi, dla ludzi zza odległych mórz;

Psalmy 69:2

Wybaw mnie, Boże, Bo nurt sięga mi już gardła!

Izajasza 38:10

Pomyślałem już sobie: Muszę odejść — w połowie moich dni. Za bramy świata umarłych wzywają mnie na resztę mych lat.

Izajasza 38:17

Oto dla mego dobra przeżyłem tę wielką gorycz. Ty oszczędziłeś mą duszę, nie zszedłem do dołu zagłady, ponieważ rzuciłeś za siebie wszystkie moje grzechy.

Izajasza 40:12

Kto zmierzył garścią odmęty mórz lub piędzią wymierzył niebiosa? Kto miarką przeliczył proch ziemi, zważył na wadze góry i umieścił na szalach pagórki?

Ezechiela 26:20

strącę cię do leżących w grobie, do ludu sprzed wieków, dam ci mieszkanie w najgłębszych ostępach ziemi, w odwiecznych ruinach, u tych, którzy zstąpili do grobu, abyś pośród żywych nie odzyskało już sławy.

Ezechiela 31:14

żeby z powodu swej wysokości nie wynosiło się żadne zasadzone nad wodą drzewo, żeby żadne pijące wodę nie dosięgło wierzchołkiem do chmur i nie próbowało górować nad obłokami swym wzrostem. Gdyż wszystkie czeka śmierć, podziemna kraina, sąsiedztwo synów ludzkich, których pochłonął już grób.

Abakuka 3:10

Zobaczyły Cię góry i zadrżały, przewaliły się fale ulewy; otchłań wydała swój głos, wysokość podniosła swą dłoń.

Abakuka 3:6

Powstanie i zatrzęsie ziemią, swoim spojrzeniem przerazi narody. Pokruszą się prastare góry, rozpadną odwieczne pagórki, dawne i Jemu znane szlaki.

Mateusza 16:18

Oświadczam ci, ty jesteś kamieniem, a na tej skale zbuduję mój Kościół i potęga śmierci nie zdoła go pokonać.

V Mojżeszowa 32:22

Tak! Mój gniew zapłonął płomieniem i sięga głęboko, w świat umarłych, pochłania ziemię i jej plony, wypala posady każdej góry!