Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Jonasza 1:5 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

5 Przestraszeni żeglarze zaczęli wzywać — każdy swojego boga. Chcąc odciążyć okręt, wyrzucili za burtę nawet jego osprzęt. Jonasz tymczasem zaszył się w zakamarkach pod pokładem i twardo zasnął.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

5 A żeglarze ulękłszy się wołali każdy do boga swego, a wyrzucali do morza to, co mieli na okręcie, aby tem lżejszy był; ale Jonasz zszedł był na stronę okrętu, a położywszy się spał twardo.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

5 A żeglarze przestraszyli się i każdy z nich wołał do swego boga, a wyrzucali do morza ładunek, który był na okręcie, aby ten był lżejszy. Ale Jonasz zszedł wcześniej na niższy pokład okrętu, położył się i twardo zasnął.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

5 Żeglarze się wystraszyli i wołali – każdy do swojego boga, a także wyrzucali do morza ładunek, który był na okręcie, by stał się lżejszy. Zaś Jonasz zszedł na dolną przestrzeń okrętu, położył się oraz twardo zasnął.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

5 Wtedy żeglarze przestraszyli się i każdy wołał do swojego boga; sprzęt, który był na okręcie, wyrzucili do morza, aby zmniejszyć ciężar. Jonasz zaś zszedł na sam dół okrętu i zasnął twardym snem.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

5 I przestraszyli się żeglarze, każdy zawołał do swojego boga; wrzucili też do morza sprzęty, które były na okręcie, aby odciążyć go od nich. A Jonasz zszedł na tyły statku, położył się i twardo zasnął.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Jonasza 1:5
22 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Wówczas wzięli cielca, którego im dano, przygotowali w ofierze i wzywali imienia Baala od rana do południa: Baalu, wysłuchaj nas! — wołali. Ale nie rozległ się żaden głos. Nie było żadnej odpowiedzi. Oni zaś nadal tańczyli przy ołtarzu, który sobie wznieśli.


A szatan odpowiedział PANU: A cóż to była za próba! Przecież przeżył! Za życie człowiek odda wszystko!


Oto wydał rozkaz — zerwała się wichura! Podniosły się potężne fale!


Ogniu i gradzie, śniegu i dymie, Gwałtowny wichrze, co spełniasz Jego Słowo,


Jest czas szukania i czas straty; jest czas gromadzenia i czas wyrzucania.


Zbierzcie się i przyjdźcie, zbliżcie się, ocaleni spośród narodów! Nie mają poznania ci, którzy noszą swoje bożki z drewna i modlą się do boga, który nie może wybawić!


A gdzie twoi bogowie, których sobie zrobiłaś? Niech powstaną i wybawią cię w czasie niedoli, jeśli to w ogóle potrafią! Bo jaka liczba twych miast, taka liczba twych bóstw, o Judo!


Nie wołają też do Mnie w swym sercu, choć jęczą [do bóstw] na swych łożach, kaleczą się, bo chcą zboża i moszczu — odstępują ode Mnie.


Pokonani, zawołali do PANA: O, PANIE! Nie dopuść, byśmy zginęli z powodu tego człowieka. Nie obciążaj nas też krwią niewinną. Bo widzimy, PANIE, że nie odstępujesz od tego, co względem niego postanowiłeś.


A załogę ogarnął tym większy lęk przed PANEM. Przygotowali więc dla PANA ofiarę i złożyli śluby.


Odnalazł go tam kapitan statku i zawołał: Co tobie, że tak twardo śpisz? Wstań, wołaj do swojego Boga! Może Bóg zmiłuje się nad nami i nie zginiemy.


Pan młody zwlekał z przyjściem. Panny w końcu uległy zmęczeniu i wszystkie zapadły w sen.


I znów, kiedy przyszedł, zastał ich śpiącymi. Powieki same im opadały.


Następnie przyszedł do uczniów i powiedział do nich: Potem będziecie spać i odpoczywać. Nadeszła godzina! Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.


Wzmocnieni posiłkiem, odciążyli statek, wyrzucając zboże do morza.


Ona zaś uśpiła go na swoich kolanach, wezwała kogoś, kto zgolił mu z głowy siedem kędziorów i poczuła, że zdobyła nad nim przewagę — Samson stracił swą siłę.


Saul zmobilizował więc trzy tysiące doborowych wojowników z Izraela i wyruszył, aby tropić Dawida oraz jego ludzi na wschód od Skał Kozic.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka