Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Jeremiasza 48:2 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

2 Nie ma po co sławić Moabu pieśnią. Tak, w Cheszbonie obmyślili mu nieszczęście: Chodźmy, zniszczmy go, by przestał być narodem! Także ty zamilkniesz, Madmeno! Ścigać cię będzie miecz!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

2 Nie będzie się więcej chlubił Moab z Hesebonu; myślą złe przeciwko niemu, mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich z narodu. I ty, Madmenie! wykorzeniony będziesz, miecz pójdzie za tobą.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

2 Nie będzie już chwały dla Moabu, w Cheszbonie obmyślono przeciwko niemu nieszczęście: Chodźcie, wytępmy go spośród narodów. I ty, Madmenie, zostaniesz wykorzeniony, miecz będzie cię ścigał.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

2 Już z Cheszbonu znikła chluba Moabu; umyślili przeciw niemu zagładę: Naprzód, wytępmy go spośród ludów! I ty Madmenie się uciszysz, gdyż w ślad za tobą idzie miecz!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

2 Nie ma już chluby Moabu, w Cheszbonie umyślili jego zagładę: Pójdźmy i wytępmy go, by przestał być narodem! Także ty, Madmeno, zamilkniesz, w ślad za tobą pójdzie miecz.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

2 Nie ma już pieśni pochwalnej dla Moabu, w Cheszbonie obmyślili mu nieszczęście: Chodźmy i wytnijmy go, by przestał być narodem! Także ty zamilkniesz, Madmeno! Pójdzie za tobą miecz!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Jeremiasza 48:2
20 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Wyrok na Moab. Ach! Spustoszony w nocy Ar-Moab został zburzony! Ach! Spustoszony w nocy Kir-Moab został zburzony!


Moje serce boleje nad Moabem! Jego uchodźcy rozsiani aż po Soar, po Eglat Szeliszijja. Tak! Drogą w górę, na Luchit, podążają w płaczu. Tak! Drogą na Choronaim śpieszą z wołaniem klęski.


Teraz jednak PAN mówi tak: Za trzy lata, liczone jak lata najemnika, upadnie chwała Moabu mimo całej jego wielkiej armii, a reszta będzie bardzo mizerna i bez znaczenia.


Ponieważ ręka PANA spocznie na tej górze! Moab natomiast pozostanie tam, gdzie leży, zdeptany, jak depcze się słomę w gnojowisku.


Oto co powiedział do mnie PAN, Bóg Izraela: Weź z mojej ręki ten kielich napełniony winem gniewu. Napój nim wszystkie narody, do których sam cię wysyłam.


Wziąłem więc kielich z ręki PANA i napoiłem wszystkie narody, do których mnie PAN posłał.


Jeśliby te prawa mogły przestać działać — oświadcza PAN — to i potomstwo Izraela mogłoby już na zawsze przestać być moim narodem.


Czy zauważyłeś, co mówi ten lud? Powtarzają: PAN wybrał u nich dwa rody; już je jednak odrzucił! I tak wzgardzili mym ludem. Przestali go nawet uważać za naród.


Ty się nie bój, mój sługo, Jakubie — oświadcza PAN — gdyż Ja jestem z tobą! Położę kres tym narodom, wśród których cię rozproszyłem, ale ciebie nie zniszczę, za to będę cię karcił według zasad słuszności, bez karcenia cię nie pozostawię!


Opłakujcie go, wszyscy wokół niego, wszyscy, którzy wymieniacie jego imię! Mówcie: O, złamana jest jego mocna laska, pokruszone wspaniałe berło!


I Moab będzie zniszczony tak, że przestanie być ludem, gdyż wynosił się nad PANA!


W cieniu Cheszbonu przystanęli uchodźcy nie mający już sił, a z Cheszbonu buchnął ogień! Płomień strzelił z domu Sychona! Pożera skronie Moabu, czupryny jego dumnych wojowników!


Zawódź, Cheszbonie, bo Ai spustoszone! Krzyczcie, córki Rabby! Opaszcie się w wory! Lamentujcie! Włóczcie się tu i tam pomiędzy murami, bo Milkom pójdzie do niewoli, a z nim jego kapłani i książęta!


Sprawię, że Elam zlęknie się swoich wrogów, tych, którzy chcą targnąć się na jego życie. Sprowadzę na Elam nieszczęście, żar mojego gniewu! — oświadcza PAN. Poślę za nimi miecz, dopóki ich nie wygubię.


Synowie Rubena odbudowali Cheszbon, Elale, Kiriataim,


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka