Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Jeremiasza 20:16 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

16 Niech będzie ten człowiek jak miasta, które PAN zburzył bez żalu. Niech słyszy wrzawę z rana, a okrzyk wojenny w południe!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

16 Niechże będzie on mąż jako miasta, które Pan podwrócił, a nie żałował tego; niech słyszy krzyk z poranku, i narzekanie czasu południa.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

16 Niech ten człowiek będzie jak miasta, które PAN zniszczył bez żalu. Niech słyszy krzyk o poranku i wołanie w południe;

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

16 Niech owemu mężowi się powiedzie, jak miastom, które zburzył WIEKUISTY, i nie pożałował; niech z rana słyszy krzyk, a w czasie południa wojenną wrzawę.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

16 Niech z tym dniem będzie jak z miastem, które Pan bezlitośnie zburzył! Niech słyszy krzyk z rana, a wrzawa wojenną w samo południe!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

16 Niech będzie ten człowiek jak miasta, które JHWH zburzył i nie odczuł żalu. Niech słyszy krzyk z rana, a okrzyk wojenny w południe!

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Jeremiasza 20:16
25 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Niech z ich domów rozlega się krzyk, gdy znienacka sprowadzisz na nich najeźdźców, gdyż wykopali dół, by mnie schwytać, na moje nogi zastawili sidło!


a ten naród odwróci się od niegodziwości, z powodu której mu groziłem, to będzie Mi go żal. Powstrzymam nieszczęście, którym zamierzałem go dotknąć.


Lecz u proroków Jerozolimy zetknąłem się ze zgrozą: Widziałem tam cudzołóstwo, na każdym kroku kłamstwo, pełno zachęt dla niegodziwych, by żaden nie porzucił swojej nieprawości — stali się dla Mnie wszyscy jak mieszkańcy Sodomy, jak ludzie zamieszkujący Gomorę!


Teraz zatem poprawcie swoje postępowanie i swoje uczynki. Zacznijcie być posłuszni PANU, swemu Bogu, a On poniecha nieszczęścia, które wam zapowiedział!


O, moje wnętrze, moje wnętrze! Jakże nie mam się wić?! O, moje serce! Rozkołatało się w mej piersi! Jakże mógłbym milczeć?! Bo słyszę zew rogu, okrzyk bitewny!


ו Wina córki mojego ludu wybujała nad grzech Sodomy, zniszczonej w tak krótkiej chwili, że nikt nie zdążył nawet drgnąć.


I ja klasnę w swe dłonie — i dam upust wzburzeniu! Ja, PAN, tak postanowiłem.


Dlatego rozlegnie się wrzawa wojenna przeciw twojemu ludowi, wszystkie wasze umocnienia zostaną zburzone! I będzie jak w dniu walki, gdy Szalman burzył Bet-Arbel i gdy matki rozcinano na trupach ich dzieci.


Jak mam cię porzucić, Efraimie? Jak pozostawić w nieszczęściu, Izraelu? Czy miałbym zostawić cię jak Admę? Postąpić z tobą jak z Seboim? Gdzie indziej kieruje Mnie serce, wezbrała we Mnie litość.


Czy mam ich wykupić z mocy świata zmarłych? Czy mam ich wykupić od śmierci? Gdzie są, o śmierci, twe kolce? Gdzie, świecie zmarłych, twe żądło? Litość ukryje się przed mym wzrokiem!


Dlatego rozpalę ogień na murze Rabby i strawi on jej pałace — przy zgiełku w dniu bitwy, w wichrze, w dniu huraganu.


Dlatego rzucę ogień na Moab i strawi pałace Kerijot. I umrze Moab wśród wrzawy, wśród zgiełku, przy dźwięku rogu.


Dokonałem wśród was spustoszenia, jak to, którego dokonał Bóg w Sodomie i Gomorze, staliście się jak głownia wyrwana z ognia, a jednak nie nawróciliście się do Mnie — oświadcza PAN.


Jonasz wyruszył, by pokonać pierwszy odcinek drogi, a idąc, wołał: Jeszcze czterdzieści dni i Niniwa będzie zburzona!


Zwrócił się zatem do PANA tymi słowy: Ach, PANIE, czy nie to właśnie miałem na myśli, gdy jeszcze byłem w mojej ziemi? Dlatego właśnie za pierwszym razem postanowiłem uciec do Tarszisz. Wiedziałem, że Ty jesteś Bogiem łaskawym i miłosiernym, powściągliwym w gniewie, hojnym w łasce i okazującym litość w nieszczęściu.


dniem trąby i okrzyków wojny przeciw miastom niedostępnym i przeciw basztom wyniosłym.


Dlatego, jak żyję — oświadcza PAN Zastępów, Bóg Izraela — Moab stanie się jak Sodoma, a Ammon jak Gomora! Będzie to miejsce chwastów, wydobywania soli i pustkowie — na wieki. Reszta mojego ludu złupi ich, a pozostałość narodu ich posiądzie.


aż w dniu, gdy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba ogień z siarką — i wszyscy zginęli.


Siarką i solą, pogorzeliskiem jej gleba! Nie ma jej co obsiewać i nie ma jej co obrabiać, gdyż nie wzejdzie na niej żadna roślina. Bo rzeczywiście będzie jak ruiny Sodomy i Gomory, Admy i Seboim, które PAN zniszczył w gniewie i wzburzeniu.


A gdy zapytają narody: Za co PAN uczynił tak tej ziemi? Jaką przyczynę miał ten żar Jego gniewu?


Podobnie doprowadził do zagłady miasta Sodomę i Gomorę. Zamienił je w proch i w ten sposób postawił za przykład potępienia, które ma spotkać bezbożnych.


To samo stało się z Sodomą i Gomorą oraz położonymi wokół nich miastami, które w podobny sposób nurzały się w nierządzie i seksualnych zboczeniach. Są one przykładem słusznej kary wiecznego ognia.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka