Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Jeremiasza 2:32 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

32 Czy panna zapomina swoich ozdób, a kobieta w dzień zaślubin swego stroju? A jednak mój lud o Mnie nie pamięta — i to od bardzo długiego czasu.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

32 Izali zapomina panna ubioru swego, i oblubienica klejnotów swoich? Ale lud mój zapomniał mię przez dni niezliczone.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

32 Czy panna zapomina o swoich ozdobach albo oblubienica o swoich klejnotach? Ale mój lud zapomniał o mnie od dni niezliczonych.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

32 Czy dziewica zapomina swojego stroju, oblubienica swojej przepaski? Lecz Mój lud zapomniał o Mnie od niezliczonych dni.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

32 Czy panna zapomina swojej ozdoby, oblubienica swojego pasa? Lecz mój lud zapomniał o mnie od niepamiętnych czasów.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

32 Czy dziewica zapomina swej ozdoby, panna młoda swoich przepasek? A mój lud zapomniał o Mnie – od dni, którym nie ma liczby.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Jeremiasza 2:32
24 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Gdy wielbłądy skończyły pić, sługa wyciągnął kolczyk. Był złoty. Ważył pół sykla. Sięgnął po dwie złote bransolety na ręce. Te były dziesięć razy cięższe.


Przed oczami miał wciąż złoty kolczyk i bransolety na rękach swojej siostry. W uszach dźwięczały mu słowa, które od niej usłyszał. Chciał zobaczyć tego mężczyznę. I zobaczył. Sługa stał u źródła, przy wielbłądach.


Następnie wyjął srebrne i złote klejnoty oraz szaty, które przekazał Rebece. Podarował też upominki jej bratu i matce.


Córki Izraela! Płaczcie nad Saulem, nad tym, który w szkarłat odziewał was z przepychem, który złote ozdoby wkładał wam na szaty.


Zapomnieli o Bogu, swym Wybawcy, Który dokonał wielkich dzieł w Egipcie,


A PAN się objawił! Odbył sąd. Bezbożny uwikłał się w dzieło własnych rąk. Sela.


Ponieważ zapomniałaś o Bogu, swoim Zbawcy, nie pamiętałaś o Skale swojego schronienia. Dlatego choć sadzisz przepiękne rośliny i rozsadzasz szczepki ściągnięte z zagranicy,


Kogo się obawiałaś i przed kim drżałaś, że kłamałaś i nie pamiętałaś o Mnie, nie brałaś sobie tych spraw do serca? A Ja milczałem — i to od dawna. Dlatego się Mnie nie bałaś!


O, wielka będzie moja radość w PANU, moja dusza będzie się cieszyć moim Bogiem, ponieważ odział mnie w szaty zbawienia i okrył płaszczem sprawiedliwości, jak pana młodego, który niczym kapłan wkłada sobie zawój, i jak pannę młodą, która zdobi się w swoje klejnoty.


Ten zły lud, który odrzuca posłuszeństwo moim słowom, kieruje się uporem swego serca, chodzi za innymi bogami, służy im i przed nimi się kłania, stał się jak ten pas, który się do niczego nie nadaje.


Oto twój los, wymierzona przeze Mnie porcja — oświadcza PAN — gdyż o Mnie zapomniałaś i zaufałaś kłamstwu!


Bo mój lud o Mnie zapomniał! Spala kadzidła nicościom! Z ich powodu potknął się na swych drogach, na odwiecznych szlakach. Błądzi teraz po bezdrożach, po niepewnych ścieżkach,


Czy jakiś naród zmienił swoich bogów, choć to nie są bogowie? A mój lud zamienił swoją Chwałę na coś, co na nic się nie przydaje!


Dobrze sobie radzisz z szukaniem miłostek! Dlatego niegodziwe kobiety uczyłaś swoich dróg!


Rozważają, jak sprawić, by mój lud zapomniał moje imię. Chcą to osiągnąć przez sny, które opowiadają sobie nawzajem. Ich ojcowie także zapomnieli o Mnie na rzecz Baala.


Słuchaj! Na wzgórzach słychać płacz i szczerą modlitwę synów Izraela. Wyznają, że wypaczyli swe drogi i że zapomnieli o PANU, swoim Bogu!


W tobie, za łapówkę, można skazać na śmierć! Trudnisz się lichwą, pobierasz odsetki; przez wyzysk, niegodziwie, gnębisz swojego bliźniego! A o Mnie u ciebie zapomniano — oświadcza Wszechmocny PAN.


Izrael zapomniał o swoim Stwórcy i nabudował świątyń. Juda też namnożył miast obronnych. Ale ześlę ogień na te jego miasta, strawi on jego pałace.


Utył więc Jeszurun i wierzga — a utyłeś, pełny jesteś, gruby — i porzucił Boga, Stworzyciela, zlekceważył Skałę swego zbawienia.


Zobaczyłem też święte miasto, nową Jerozolimę. Zstępowała ona z nieba od Boga. Przygotowana była jak panna młoda, wystrojona dla swego męża.


Nie pamiętali o PANU, swoim Bogu, o Tym, który ich wyrwał z ręki wszystkich okolicznych wrogów.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka