Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




IV Mojżeszowa 11:17 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

17 Wtedy zstąpię i będę tam rozmawiał z tobą. Wezmę też z Ducha, który spoczywa na tobie, i włożę również na nich, aby nieśli ciężar ludu wraz z tobą i abyś nie musiał już nieść go ty sam.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

17 A Ja zstąpię, i będę tam mówił z tobą, i wziąwszy z Ducha, który jest w tobie, udzielę im; i poniosą z tobą brzemię ludu, a nie poniesiesz go ty sam.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

17 A ja zstąpię i będę tam z tobą rozmawiał. Potem wezmę z ducha, który jest na tobie, i złożę na nich. Będą nosić razem z tobą brzemię ludu, abyś nie musiał go nosić ty sam.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

17 A Ja zejdę oraz tam będę z tobą mówił. Oddzielę z Ducha, który jest na tobie i złożę na nich, aby z tobą ponieśli brzemię ludu, i byś nie dźwigał ty sam.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

17 Ja zaś zstąpię i będę tam mówił z tobą, i wezmę nieco z ducha, który jest w tobie, i włożę w nich, i nieść będą wraz z tobą ciężar ludu, abyś nie ty sam musiał go nosić.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

17 Wtedy zstąpię i będę tam rozmawiał z tobą, i wydzielę z Ducha, który jest na tobie, i włożę na nich, i będą nieśli wraz z tobą ciężar ludu, abyś nie niósł go ty sam.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




IV Mojżeszowa 11:17
32 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

PAN natomiast zstąpił, aby przyjrzeć się miastu oraz wieży, które budowali ludzie.


Tymi słowy Bóg zakończył rozmowę z Abrahamem, po czym wzniósł się w górę.


Abram padł na twarz, a Bóg przemówił do niego tymi słowy:


Tak PAN skończył rozmowę z Abrahamem i odszedł. Abraham zaś wrócił do swoich namiotów.


Gdy uczniowie proroccy z Jerycha zobaczyli to z oddali, byli pewni: Duch Eliasza spoczął na Elizeuszu! Wyszli mu więc naprzeciw i pokłonili mu się aż do ziemi.


Po przejściu na drugą stronę Eliasz zapytał Elizeusza: Co mam ci uczynić? Proś, zanim zostanę od ciebie zabrany. Elizeusz na to: Proszę, niech spocznie na mnie podwójna część twojego ducha.


Swojego dobrego Ducha dałeś, by ich pouczał, swojej manny nie odjąłeś od ich ust, a gdy byli spragnieni, nie odmówiłeś im wody.


Strasznie męczysz i siebie, i ten lud, któremu przewodzisz. Podjąłeś się rzeczy zbyt trudnej dla siebie. Nie będziesz w stanie podołać jej sam!


Niech oni sądzą lud w sposób stały. A gdy pojawi się jakaś ważna sprawa, niech z nią przychodzą do ciebie. W każdej pomniejszej niech rozstrzygają sami. W ten sposób ulżyj sobie i pozwól im nieść odpowiedzialność wraz z tobą.


Niech będą gotowi na trzeci dzień, gdyż trzeciego dnia zstąpi PAN na górę Synaj, na oczach całego ludu.


A gdy PAN zstąpił na szczyt góry Synaj, wezwał do siebie Mojżesza i Mojżesz wszedł na szczyt.


Wtedy PAN zstąpił w obłoku. Oczekujący Go Mojżesz wezwał imienia PANA.


Gdyż wyleję wody na spragniony grunt i strumienie na wyschnięty ląd. Wyleję mego Ducha na twoje potomstwo i moje błogosławieństwo na twoje dzieci.


Potem jednak wspomniał dawne dni, Mojżesza, swój lud. Gdzież jest Ten, który ich wywiódł z morza, pasterzy Jego stada? Gdzie jest Ten, który umieścił w jego wnętrzu swego Ducha Świętego?


Wtedy PAN zstąpił w obłoku i przemówił do niego. Wziął też z Ducha, który spoczywał na nim, i złożył na siedemdziesięciu starszych. A gdy Duch spoczął na nich, zaczęli prorokować, co nigdy potem już im się nie zdarzyło.


Wówczas PAN zstąpił w słupie obłoku, stanął u wejścia do namiotu i wezwał Aarona wraz z Miriam.


Twarzą w twarz przemawiam do niego, jasno, nie w zagadkach. Jemu dano widzieć postać PANA. Dlaczego więc nie baliście się wypowiadać przeciw mojemu słudze Mojżeszowi?


PAN odpowiedział na to Mojżeszowi: Przywołaj do siebie Jozuego, syna Nuna. Jest to człowiek obdarzony Duchem. Na nim połóż swoją rękę.


A gdy Mojżesz wchodził do namiotu spotkania, aby rozmawiać z Nim, usłyszał głos przemawiający do niego znad pokrywy przebłagania, umieszczonej na skrzyni Świadectwa, spomiędzy dwóch cherubów.


Nikt z ludzi nie przebywał w niebie; o niebie może mówić tylko Ten, który stamtąd przyszedł — Syn Człowieczy.


To zaś powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w Niego uwierzyli. Duch bowiem nie zstąpił jeszcze na ludzi, gdyż wciąż nie dokonało się uwielbienie Jezusa.


Wy natomiast nie jesteście w ciele, lecz w Duchu — jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Kto zaś nie ma Ducha Chrystusa, ten do Niego nie należy.


My zaś otrzymaliśmy nie ducha świata, ale Ducha, który pochodzi od Boga, by móc poznać, czym nas Bóg obdarzył w swojej łasce.


Kto ten fakt lekceważy, lekceważy nie człowieka, lecz Boga — Tego, który nas obdarza swoim Duchem Świętym.


A skoro już oczyściliście swoje dusze w posłuszeństwie prawdzie, aby nieobłudnie darzyć się braterską miłością, to pokochajcie jedni drugich czystym sercem, serdecznie.


Będą to ludzie wywołujący rozłamy, zmysłowi, nie mający Ducha.


Wówczas zstąpi na ciebie Duch PANA i będziesz prorokował wraz z nimi — i przemienisz się w innego człowieka.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka