Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Ezechiela 1:3 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

3 PAN skierował Słowo do Ezechiela, syna Buziego, który był kapłanem. Stało się to w ziemi chaldejskiej, właśnie nad rzeką Kebar. Tam spoczęła na nim ręka PANA.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

3 Prawdziwie stało się słowo Pańskie do Ezechyjela kapłana, syna Buzowego, w ziemi Chaldejskiej u rzeki Chebar, a była nad nim ręka Pańska.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

3 Słowo PANA doszło wyraźnie do kapłana Ezechiela, syna Buziego, w ziemi Chaldejczyków nad rzeką Kebar, a była nad nim ręka PANA.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

3 na ziemi kasdejskiej, nad rzeką Kebar, rzeczywiście, do Jechezkiela, syna Buzy, kapłana, doszło słowo WIEKUISTEGO, i tam objawiła się nad nim moc WIEKUISTEGO.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

3 Doszło słowo Pana Ezechiela, syna Buziego, kapłana, w ziemi chaldejskiej nad rzeką Kebar, a ręka Pana spoczęła tam na nim.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

3 prawdziwie stało się Słowo JHWH do Ezechiela, syna Buziego, kapłana, w ziemi Chaldejczyków nad rzeką Kebar, i spoczęła tam na nim ręka JHWH.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Ezechiela 1:3
23 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Na Eliaszu zaś spoczęła ręka PANA, przepasał swoje biodra i biegł przed Achabem aż do wejścia do miasta.


A teraz sprowadźcie mi grajka. Gdy grajek szarpnął struny, na Elizeuszu spoczęła ręka PANA


Nad rzekami Babilonu — tam siedzieliśmy I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.


PAN skierował do niego swoje Słowo za czasów Jozjasza, syna Amona, króla Judy. Było to w trzynastym roku jego panowania.


PAN skierował do mnie Słowo tej treści:


Myślicie, że wzbudził wam PAN proroków w Babilonie.


W trzydziestym roku, w czwartym miesiącu i w piątym dniu tego miesiąca, gdy przebywałem wśród wygnańców nad rzeką Kebar, otworzyły się niebiosa i w widzeniu ukazał mi się Bóg.


Cheruby uniosły się. Były to te same żywe istoty, które widziałem nad rzeką Kebar.


Lecz rozciągnę nad nim mą sieć. Wpadnie w moje sidła. Sprawię, że go poprowadzą do Babilonu, do kraju Chaldejczyków, ale go nie zobaczy. Tam umrze!


A Duch podniósł mnie i zabrał ze sobą. Podążałem więc rozgoryczony i pobudzony na duchu, a ręka PANA spoczywała nade mną w swej mocy.


Tak przybyłem do wygnańców w Tel-Abib, nad rzeką Kebar, do miejsca ich zamieszkania, i najpierw, przez siedem dni, czułem się wewnętrznie rozbity.


Tak więc towarzyszyła mi tam ręka PANA. Pewnego razu powiedział On do mnie: Powstań i wyjdź na równinę. Tam do ciebie przemówię.


Wstałem zatem i wyszedłem na równinę, a tam stała już chwała PANA, taka jak ta, którą widziałem nad rzeką Kebar. Upadłem na twarz.


Tymczasem ręka PANA spoczywała na mnie już wieczorem, przed przybyciem uchodźcy. Otworzył On moje usta, zanim uchodźca przybył do mnie rano — przestałem już być niemy.


PAN położył na mnie swą rękę. Wyprowadził mnie w swoim Duchu i postawił na środku doliny. Była ona pełna kości!


W dwudziestym piątym roku naszego wygnania, w Nowy Rok, dziesiątego dnia miesiąca, w czternastym roku po zdobyciu miasta, dokładnie tego dnia, spoczęła na mnie ręka PANA. Zaprowadził mnie On do Jerozolimy.


To, na co patrzyłem, przypominało mi widzenie, które miałem, gdy przybył, aby zniszczyć miasto, a także to, którego dostąpiłem nad rzeką Kebar. Upadłem na twarz.


W szóstym roku, w szóstym miesiącu, w piątym dniu tego miesiąca, gdy siedziałem w moim domu, a przede mną siedzieli starsi judzcy, spoczęła na mnie ręka Wszechmocnego PANA.


A dwudziestego czwartego dnia pierwszego miesiąca byłem nad brzegiem wielkiej rzeki, to jest nad brzegiem Tygrysu.


Słowo, które skierował PAN do Ozeasza, syna Beeriego, w czasach Uzjasza, Jotama, Achaza i Hiskiasza, królów Judy, oraz w czasach Jeroboama, syna Joasza, króla Izraela.


Słowo, które PAN skierował do Joela, syna Petuela.


A Duch wyraźnie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, a uchwycą się zwodniczych duchów i demonicznych nauk.


Proroctwo bowiem nie powstawało nigdy z woli człowieka. Zawsze wypowiadali je ludzie posłani przez Boga, natchnieni Duchem Świętym.


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka