Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Ezdrasza 2:1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

1 Oto mieszkańcy prowincji [judzkiej], którzy powrócili z niewoli. Są to wygnańcy, których Nebukadnesar, król babiloński, uprowadził do Babilonu. Powrócili oni do Jerozolimy i do Judei — każdy do swojego miasta.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

1 A cić są ludzie onej krainy, którzy wyszli z pojmania i z niewoli, w którą ich był zaprowadził Nabuchodonozor, król Babiloński, do Babilonu, a wrócili się do Jeruzalemu i do Judy, każdy do miasta swego.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

1 A oto są ludzie prowincji, którzy wyszli z niewoli i wygnania, uprowadzeni do Babilonu przez Nabuchodonozora, króla Babilonu, a powrócili oni do Jerozolimy i Judy – każdy do swojego miasta.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

1 A ci ludzie owej krainy wyszli z pojmania i niewoli, w którą zaprowadził ich do Babelu Nabukadnecar, król Babelu, i wrócili do Jeruszalaim oraz Judy, każdy do swego miasta.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

1 A to są mieszkańcy okręgu Judei, dawni jeńcy, których uprowadził do Babilonii Nebukadnesar, król babiloński. Powrócili oni do Jeruzalemu i Judei, każdy do swojego miasta,

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 To są synowie prowincji [judzkiej], którzy powrócili z niewoli, wygnańcy, których Nebukadnesar, król babiloński, uprowadził do Babilonu. Powrócili oni do Jerozolimy i do Judei, każdy do swojego miasta.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Ezdrasza 2:1
27 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Nebuzaradan zaś, dowódca straży przybocznej, uprowadził resztę ludu, która pozostała w mieście, zbiegów, którzy przeszli do króla Babilonu, oraz resztę prostego ludu.


Tak cały Izrael został spisany w rodowodach odnotowanych w zwoju Królów Izraela. Judejczycy zaś zostali uprowadzeni do Babilonu z powodu swojej niewierności.


Pierwszymi osiedleńcami, którzy po powrocie na nowo objęli swoją własność, swoje miasta, byli Izraelici, kapłani, Lewici oraz słudzy świątynni.


Wszystkich przyborów, złotych i srebrnych: pięć tysięcy czterysta. Wszystkie te sprzęty zabrał ze sobą Szeszbasar, gdy wyprowadzał wygnańców z Babilonu do Jerozolimy.


Przybyli z Zorobabelem, Jeszuą, Nehemiaszem, Serajaszem, Reelajaszem, Mardochajem, Bilszanem, Misparem, Bigwajem, Rechumem i Baaną. Liczba mężczyzn należących do ludu Izraela:


Kapłani i Lewici, część ludu i śpiewacy, odźwierni i słudzy świątyni zamieszkali w swoich miastach. Pozostała część Izraela również zamieszkała w swoich miastach.


Zawiadamiamy króla, że udaliśmy się do prowincji judzkiej, do świątyni wielkiego Boga. Stwierdziliśmy, że prace nad nią są w toku. Mury stawia się z obrobionych kamieni, a ściany wykładane są drewnem. Prace posuwają się sprawnie i z powodzeniem.


W wyniku tych poszukiwań znaleziono w Ekbatanie, twierdzy położonej w prowincji medyjskiej, pewien zwój następującej treści: Protokół:


przybyli z niewoli wygnańcy złożyli ofiary całopalne Bogu Izraela. Było to dwanaście cielców za całego Izraela, dziewięćdziesiąt sześć baranów, siedemdziesiąt siedem jagniąt — a dwanaście kozłów na ofiarę za grzech — wszystko jako ofiarę całopalną dla PANA.


A oto spis kapłanów Lewitów, którzy powrócili z Zorobabelem, synem Szealtiela, i z Jeszuą: Serajasz, Jeremiasz, Ezdrasz,


Za panowania Achaszwerosza — a Achaszwerosz sprawował władzę nad stu dwudziestu siedmioma prowincjami, od Indii do Etiopii —


Polecił im, aby przyprowadzili przed jego oblicze królową Waszti w królewskiej koronie. Chciał ludowi i książętom pokazać jej urodę, gdyż była to przepiękna kobieta.


w trzecim roku swego panowania, wydał on ucztę dla wszystkich swoich książąt i podwładnych. Przybyli do niego wojskowi perscy i medyjscy, dostojnicy i książęta prowincji.


Nikt jednak nie przymuszał do picia, gdyż takie polecenie wydał król wszystkim zarządcom pałacu — każdy mógł robić to, na co miał ochotę.


Wówczas zebrano sekretarzy królewskich. Był miesiąc trzeci, czyli Siwan, dwudziesty trzeci dzień tego miesiąca. Napisano list pod dyktando Mordochaja. Następnie go powielono i skierowano go do Żydów, do satrapów i namiestników oraz do książąt prowincji ciągnących się od Indii do Etiopii, do stu dwudziestu siedmiu prowincji, do każdej jej własnym pismem i do każdego ludu w jego własnym języku — do Żydów również ich pismem oraz w ich języku.


Wychodźcie z Babilonu! Uciekajcie z Chaldei! Ogłoście to z radością! Niech wszyscy usłyszą! Niech wieść o tym dotrze aż po krańce ziemi! Mówcie: PAN wykupił swojego sługę Jakuba!


Przywrócę Izraelowi jego niwy, będzie pasł się na Karmelu i w Baszanie, na górach Efraima i Gileadu będzie sycił się i zażywał spokoju.


ג Na wygnanie poszedł Juda, na cierpienie i do strasznej niewoli. Osiadł wśród narodów, nie znalazł wytchnienia. Liczni prześladowcy dopadli go w wąskich przejściach.


ה Podbili go nieprzyjaciele, powiodło się jego wrogom, bo PAN pognębił Syjon za liczne przestępstwa. Dzieci poszły w niewolę gnane przez nieprzyjaciela.


ת Twoja kara za winę skończyła się, córko Syjonu, nie przedłuży On twojego wygnania. Nawiedził cię zaś za twoją winę, córko Edomu, odsłonił twoje grzechy.


Będzie ono dane reszcie domu Judy, tam będą wypasali; a w domach Aszkelonu wieczorem ułożą się spać, gdyż PAN, ich Bóg, zatroszczy się o nich i przywróci im powodzenie.


Namiestnik po przeczytaniu listu zapytał Pawła, z jakiej jest prowincji. Gdy usłyszał, że z Cylicji,


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka