Estery 9:19 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018
19 Dlatego Żydzi wiejscy, mieszkający w miejscowościach nie otoczonych murami, obchodzą czternasty dzień miesiąca Adar jako dzień radości i przyjęć, dzień pomyślności i wzajemnego obdarowywania się smacznymi potrawami.
19 Przetoż Żydzi mieszkający po wsiach, i po miasteczkach niemurowanych, obchodzą dzień czternasty miesiąca Adar z weselem, i z ucztami i z dobrą myślą, posyłając upominki jeden drugiemu.
19 Dlatego Żydzi mieszkający we wsiach i w miasteczkach nieobwarowanych obchodzą czternasty dzień miesiąca Adar jako dzień radości, uczty i jako doniosły dzień, w którym posyłają sobie dary żywnościowe.
19 Dlatego Judejczycy, który są osiedleni we wsiach oraz w otwartych miastach, czynią dzień czternasty miesiąca Adar dniem radości, biesiady i uroczystości, posyłając sobie wzajemnie upominki.
19 Dlatego żydowscy wieśniacy, mieszkańcy osiedli nieobwałowanych, święcą czternasty dzień miesiąca Adar jako dzień radości i ucztowania, jako dzień świąteczny, w którym nawzajem przysyłają sobie dary żywnościowe.
19 Dlatego Żydzi wiejscy, mieszkańcy miast nieobwarowanych, obchodzą czternasty dzień miesiąca Adar jako dzień radości i ucztowania, i jako dzień szczęśliwy, [dzień] posyłania sobie nawzajem upominków żywnościowych.
W każdej też prowincji i w każdym mieście, wszędzie, dokąd docierał rozkaz królewski z zawartą w nim ustawą, wzbierała wśród Żydów radość, ogarniało ich wesele, urządzano uczty — przeżywano chwile szczęścia. A wielu spośród ludów mieszkających na tamtych terenach przyłączało się do Żydów. Czynili to dlatego, że padł na nich lęk przed nimi.
Mordochaj opisał wszystkie te wydarzenia, a listy ich dotyczące rozesłał do Żydów rozrzuconych po prowincjach króla Achaszwerosza, bliskich i dalekich.
jako dni upamiętniających zwycięstwo Żydów nad ich wrogami i jako miesiąca, w którym smutek zamienił się im w radość, a żałoba w dzień pomyślności. Chciał on, aby były to dla Żydów dni przyjęć i radości, wzajemnego obdarowywania się smacznymi potrawami oraz troski o ubogich.
Co oni przyszli zrobić? — zapytałem. Wyjaśnił: Te rogi rozproszyły Judę, tak że nikt nie podniósł swej głowy. Ci natomiast przyszli, aby je przestraszyć i utrącić potęgę narodów, które podniosły swój oręż, chcąc rozproszyć ziemię judzką.
Jeśliby był u ciebie jakiś potrzebujący spośród twoich braci, w jednej z twoich bram, w twojej ziemi, którą PAN, twój Bóg, ci daje, to nie znieczulisz swojego serca i nie zaciśniesz swojej dłoni przed twoim potrzebującym bratem.
I będziesz się weselił przed PANEM, twoim Bogiem, w tym miejscu, które wybierze PAN, twój Bóg, by zamieszkało w nim Jego imię. Będziesz się weselił zarówno ty, jak i twój syn i córka, twój sługa i służąca, Lewita, który zamieszka w obrębie twoich bram, oraz cudzoziemiec, sierota i wdowa, którzy znajdą się pośród was.
Będzie to czas radości dla ciebie, twojego syna i córki, dla sługi i służącej, dla Lewity i dla cudzoziemca, sieroty i wdowy, którzy znajdą się w obrębie twoich bram.
Możesz zapytać swą służbę, oni to potwierdzą. Okaż więc młodym przychylność, szczególnie że przybyli w tak radosnym dniu. Przekaż, proszę, swoim sługom i swojemu synowi Dawidowi cokolwiek z tego, co znajdziesz pod ręką.