Wszyscy poddani króla i wszyscy mieszkańcy prowincji królewskich wiedzą, że każdy mężczyzna lub kobieta, którzy wejdą do króla na dziedziniec wewnętrzny bez wcześniejszego wezwania, podlegają jednemu wyrokowi — śmierci; chyba że król wyciągnie ku takiej osobie swoje złote berło na znak ułaskawienia. Ja zaś już od trzydziestu dni nie zostałam wezwana na spotkanie z królem.
Gdy tylko zobaczył królową Esterę stojącą na dziedzińcu, okazał jej łaskę i wyciągnął ku niej złote berło, które trzymał w ręce. Estera podeszła i dotknęła głowicy berła.
Potem Estera raz jeszcze zwróciła się do króla. Upadła mu do stóp i z płaczem błagała o łaskę, o to, by zechciał zapobiec nieszczęściu, które chciał sprowadzić Haman, potomek Agaga, i udaremnił plan, który Haman uknuł przeciwko Żydom.