Estery 7:7 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

⁷ A król wstał od uczty. W przypływie gniewu wyszedł do ogrodu przy pałacu. Haman również wstał. Zaczął błagać królową Esterę o życie. Był świadom, że jego nieszczęsny los został przez króla przesądzony.

Biblia Gdańska

⁷ Tedy król wstał w popędliwości swojej od onej uczty, a szedł do ogrodu przy pałacu; ale Haman został, aby prosił o żywot swój Estery królowej; bo wiedział, że mu zgotowane było nieszczęście od króla.

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

⁷ Wówczas król wstał w gniewie, opuścił ucztę i poszedł do ogrodu pałacowego. Haman zaś stał, aby błagać królową Esterę o życie, gdyż widział, że król postanowił jego zgubę.

Nowa Biblia Gdańska

⁷ Zaś oburzony król powstał od biesiady przy winie i wyszedł do pałacowego ogrodu, podczas gdy Haman pozostał, aby błagać u królowej Estery o swoje życie. Gdyż wiedział, że jego zguba jest postanowiona przez króla.

Biblia Warszawska 1975

⁷ Wtedy król wściekły wstał od uczty i udał się do ogrodu pałacowego, Haman zaś wstał, aby błagać królową Esterę o życie, widział bowiem, że nieszczęsny jego kres jest już u króla postanowiony.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

⁷ Wtedy król wstał w swoim gniewie od uczty przy winie i [wyszedł] do ogrodu pałacowego, a Haman wstał, by błagać królową Esterę o życie, gdyż zobaczył, że dopełniło się jego nieszczęście ze [strony] króla.

Estery 7:7 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

Estery 1:12

Lecz królowa Waszti odmówiła przyjścia na rozkaz królewski, doręczony jej przez eunuchów. Ugodziło to króla i wezbrał w nim gniew.

Estery 1:5

A po upływie tego czasu król wydał ucztę dla wszystkich przebywających na zamku w Suzie, od osób najważniejszych do najmniej ważnych. Uczta trwała siedem dni, a miała miejsce na dziedzińcu ogrodu pałacu królewskiego.

Estery 7:10

I tak Haman zawisł na szubienicy, którą postawił dla Mordochaja. Wzburzenie króla ustało.

Psalmy 112:10

ר Bezbożny to widzi i złość go ogarnia, ש I zgrzyta zębami w bezsile — ת Pragnienia bezbożnych przepadną.

Przysłów 14:19

Źli pokłonią się dobrym, bezbożni również — u drzwi sprawiedliwych.

Przysłów 14:35

Król jest łaskawy dla roztropnego sługi, na tego, który przynosi wstyd, spada jego gniew.

Przysłów 16:14

Gniew króla to zapowiedź śmierci, ale mądry człowiek potrafi ten gniew uśmierzyć.

Przysłów 19:12

Gniew króla jest jak pomruk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.

Izajasza 60:14

Wówczas przyjdą do ciebie nisko pochyleni potomkowie twoich gnębicieli, w pokłonie sięgną twoich stóp wszyscy, którzy tobą pogardzali. Nazwą cię wówczas miastem PANA, Syjonem należącym do Świętego Izraela.

Daniela 3:19

W Nebukadnesarze wezbrał gniew na Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. Jego twarz wykrzywił grymas złości. Rozpalić piec siedem razy mocniej niż zwykle! — rozkazał.

Apokalipsa 3:9

Oto poddaję ci tych z synagogi szatana. Podają się oni za Żydów, chociaż nimi nie są. Kłamią! Oto sprawię, że przyjdą i padną u twoich stóp. Poznają, że Ja cię ukochałem.

1 Samuela 20:7

Jeśli twój ojciec powie: Dobrze, rozumiem — wówczas twój sługa może być spokojny. Lecz jeśli wpadnie w gniew, to wiedz, że już przesądził o moim nieszczęściu.

1 Samuela 20:9

Jonatan odpowiedział: Przenigdy cię to nie spotka! Gdy tylko się dowiem, że mój ojciec przesądził o twoim nieszczęściu, natychmiast ci o tym powiem.

1 Samuela 25:17

Teraz zatem zastanów się, co należałoby zrobić, bo zguba naszego pana i całego jego gospodarstwa jest już przesądzona, a on sam jest zbyt wybuchowy, by dało się z nim porozmawiać.