Biblia Todo Logo
Internet tuqin Biblia

- Anuncios ukanaka -




Daniela 7:1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

1 W pierwszym roku panowania Belszasara, króla babilońskiego, Danielowi przyśnił się sen. Leżał na swoim łożu, a w myślach przewijały mu się kolejne widzenia. Streścił je potem w taki sposób:

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Gdańska

1 Roku pierwszego Balsazara, króla Babilońskiego, miał Danijel sen i widzenia swoje na łożu swem; tedy spisał on sen, i sumę rzeczy powiedział.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

1 W pierwszym roku Belszazara, króla Babilonu, Daniel miał sen i widzenia w swojej głowie na swoim łożu. Wtedy spisał ten sen i podał ogół rzeczy.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Nowa Biblia Gdańska

1 Pierwszego roku Belszassara, babilońskiego króla, Daniel miał sen na łożu oraz widzenia istoty sprawy. Więc spisał sen i powiedział istotę rzeczy.

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia Warszawska 1975

1 W pierwszym roku Belsazara, króla babilońskiego, miał Daniel sen, a to co widział, leżąc na swoim łóżku, zaniepokoiło go. Potem spisał sen, a oto jego treść:

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 W pierwszym roku Belszazara, króla babilońskiego, widział Daniel sen i [pojawiły się w] jego głowie widzenia na jego łożu. Potem spisał ten sen w takich głównych słowach:

Uka jalj uñjjattʼäta Copia luraña




Daniela 7:1
34 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi  

Po tych wydarzeniach PAN skierował do Abrama, w widzeniu, Słowo takiej treści: Nie bój się, Abramie, Ja jestem twoją tarczą. Twoja zapłata będzie bardzo obfita!


Tam też Bóg przemówił do Izraela w nocnym widzeniu: Jakubie! Jakubie! — zawezwał. Jestem — odpowiedział.


w niepokoju nocnych widziadeł, gdy na ludzi spada twardy sen.


Teraz idź, napisz im to na tablicy, wykaligrafuj na zwoju, niech zostanie na przyszłość, jako świadectwo na wieki.


PAN powiedział do mnie: Weź sobie wielką tablicę i napisz na niej zwykłym pismem: Szybki-łup-prędka-grabież.


Prorok, który ma sen, niech opowiada swój sen. Lecz ten, który ma moje Słowo, niech głosi moje Słowo Prawdy! Co plewie do ziarna? — oświadcza PAN.


Wszystkie narody będą służyć jemu, jego synowi i wnukowi, aż nadejdzie kres również na jego kraj. Bo i on zostanie podbity przez wielkie narody i potężnych władców.


Jeremiasz przygotował zatem inny zwój. Powierzył go Baruchowi, synowi Nerijasza, pisarzowi, a ten spisał na nim pod dyktando Jeremiasza wszystkie słowa księgi, którą spalił Jehojakim, król Judy. Dodano do nich również wiele słów podobnej treści.


Po tych słowach Jeremiasz przywołał Barucha, syna Nerijasza, i Baruch — pod dyktando Jeremiasza — spisał na zwoju księgi wszystkie słowa PANA, które wypowiedział On do niego wcześniej.


W trzydziestym roku, w czwartym miesiącu i w piątym dniu tego miesiąca, gdy przebywałem wśród wygnańców nad rzeką Kebar, otworzyły się niebiosa i w widzeniu ukazał mi się Bóg.


Za sprawą widzeń, które od Niego otrzymałem, przeniósł mnie do ziemi Izraela. Tam postawił mnie na bardzo wysokiej górze. Na niej, od strony południowej, rozciągało się coś, co przypominało zabudowania miasta.


A Bóg dał tym czterem młodzieńcom wiedzę i rozum potrzebne do opanowania wszystkich tajników pisma i mądrości. Daniel natomiast był na tyle zdolny, że potrafił zrozumieć i wyjaśnić wszelkie widzenia i sny.


W drugim roku panowania Nebukadnesara, władcy przyśnił się ważny sen. Przestraszył go on na tyle, że nie mógł już dalej spać.


Król zwrócił się więc do Daniela, który miał na imię Belteszasar: Czy rzeczywiście potrafiłbyś opowiedzieć mi mój sen, a potem mi go wyłożyć?


Jego ludzkie serce niech się odmieni i niech stanie się sercem zwierzęcym! I niech to trwa przez siedem pór!


W końcu przyszedł do mnie Daniel, zwany Belteszasarem od imienia mojego boga, człowiek, w którym przebywa duch świętych bogów, i również jemu opowiedziałem mój sen.


Król Belszasar urządził wielką ucztę — dla tysiąca swoich dostojników. W ich towarzystwie pił wino.


A ty, jego synu, Belszasarze, nie uniżyłeś swojego serca, pomimo że o tym wszystkim wiedziałeś.


Tej samej jednak nocy Belszasar, król chaldejski, został zabity.


Przyglądam się dalej i widzę: Na obłokach niebios przyszedł ktoś podobny do Syna Człowieczego. Doszedł do Odwiecznego — przyprowadzili Go do Niego.


Mnie natomiast, Daniela, ogarnęło przygnębienie — w duchu, w moim wnętrzu. To, co zobaczyłem w myślach, zaniepokoiło mnie.


Potem w moim nocnym widzeniu pojawiła się czwarta bestia. Budziła lęk, była groźna i niezwykle silna. Miała potężne żelazne zęby, pożerała i miażdżyła, a resztę deptała nogami. Była ona inna niż wszystkie poprzednie bestie, miała dziesięć rogów.


W trzecim roku panowania króla Belszasara ja, Daniel, miałem widzenie związane z tym, które miałem wcześniej.


Owszem, nie czyni Wszechmocny PAN nic, jeśli wpierw nie objawi swego planu swoim sługom, prorokom.


I PAN odpowiedział mi tymi słowy: Zapisz to widzenie wyraźnie na tablicach, tak by ten, kto czyta, mógł to czynić bez trudu.


Powiedział: Słuchajcie moich słów: Jeśli jest wśród was prorok PANA, to daję mu się poznać w widzeniu lub przemawiam do niego we śnie.


Cokolwiek zaś wcześniej napisano, ma służyć naszemu pouczeniu, abyśmy dzięki wytrwałości i pociesze, których źródłem są Pisma, trwali przy nadziei.


Widzę, że trzeba się szczycić, choć to niepożyteczne. Przejdę więc do widzeń i objawień Pana.


Dlatego opisz to, co już widziałeś, to, co jest, oraz to, co ma się stać potem.


Po ich przemowie zamierzałem zabrać się do pisania. Usłyszałem jednak głos, który powiedział do mnie z nieba:Zapieczętuj to, co powiedziało siedem gromów. Nie spisuj tego!


Jiwasaru arktasipxañani:

Anuncios ukanaka


Anuncios ukanaka