ເພງ^ສັນລະເສີນ 22:1 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

¹ ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ເອີຍ ເຫດໃດ​ພຣະອົງ​ຈຶ່ງ​ໄດ້​ປະຖິ້ມ​ຂ້ານ້ອຍ? ຂ້ານ້ອຍ​ຮ້ອງຂໍ​ໃຫ້​ຊ່ວຍເຫລືອ​ຢ່າງ​ສຸດ​ກຳລັງ ເປັນຫຍັງ​ຄວາມ​ຊ່ວຍເຫຼືອ​ຈຶ່ງ​ຢູ່​ຫ່າງໄກ​ຂ້ານ້ອຍ​ແທ້.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 22:1 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ພຣະທຳ​ໂຢບ 3:24

ແທນ​ທີ່​ຂ້ານ້ອຍ​ຈະ​ກິນ​ເຂົ້າ ແຕ່​ກັບ​ໄວ້ທຸກ ແລະ​ບໍ່​ສາມາດ​ຢຸດ​ຢັ້ງ​ຮ້ອງໄຫ້​ຄໍ່າຄວນ​ໄດ້​ເລີຍ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 10:1

ຂ້າແດ່​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ເຫດໃດ​ພຣະອົງ​ຈຶ່ງ​ຢູ່​ຫ່າງໄກ? ແລະ​ຫລົບຊ່ອນ​ພຣະອົງ​ເມື່ອ​ພວກ​ຂ້ານ້ອຍ​ຍາກ​ລຳບາກ?

ເພງ^ສັນລະເສີນ 16:1

ຂ້າແດ່​ພຣະເຈົ້າ ຂໍ​ຊົງ​ໂຜດ​ຄຸ້ມຄອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ໃຫ້​ປອດໄພ​ດ້ວຍ ເພາະ​ຂ້ານ້ອຍ​ໄວ້ວາງໃຈ​ໃນ​ພຣະອົງ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 22:11

ຂໍ​ພຣະອົງ​ຢ່າ​ຢູ່​ຫ່າງໄກ​ຂ້ານ້ອຍ ຍ້ອນ​ວ່າ​ຄວາມ​ເດືອດຮ້ອນ​ຢູ່​ໃກ້​ແລ້ວ ແລະ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ທີ່​ຈະ​ຊ່ວຍ​ຊີວິດ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ໄວ້​ໄດ້.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 22:16

ກຸ່ມ​ຄົນ​ຊົ່ວຮ້າຍ​ກໍ​ອ້ອມຮອບ​ຂ້ານ້ອຍ​ໄວ້​ຄືກັບ​ຝູງ​ໝາ​ອ້ອມຮອບ​ຂ້ານ້ອຍ; ໝາຍ​ຈະ​ກັດກິນ​ທັງ​ແທງ ມື​ແທງ​ຕີນ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 26:9

ຂໍ​ຢ່າ​ໄດ້​ທຳລາຍ​ຂ້ານ້ອຍ​ພ້ອມ​ກັບ​ຄົນບາບ​ທັງຫລາຍ ຂໍ​ຢ່າ​ເອົາ​ຊີວິດ​ໄປ​ດັ່ງ​ຄາດຕະກອນ​ຄົນ​ໜຶ່ງ

ເພງ^ສັນລະເສີນ 37:28

ສຳລັບ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ພຣະອົງ​ຮັກ​ຄວາມ​ເປັນທຳ ແລະ​ບໍ່​ປ່ອຍປະ​ລະເລີຍ​ຄົນ​ທີ່​ສັດຊື່​ຕໍ່​ພຣະອົງ​ນັ້ນ. ພຣະອົງ​ຄຸ້ມຄອງ​ເຂົາເຈົ້າ​ຕະຫລອດໄປ ແຕ່​ເຊື້ອສາຍ​ຂອງ​ຄົນຊົ່ວ​ຈະ​ຖືກ​ໄລ່​ໃຫ້​ໜີໄປ​ສິ້ນ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 38:8

ຂ້ານ້ອຍ​ໝົດແຮງ​ທັງ​ຖືກ​ຂະຍີ້​ຈົນ​ໝົດ​ສະຕິ​ໄປ ຈິດໃຈ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ລະທົມ​ທຸກ​ແລະ​ເຈັບປວດ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 71:11

ພວກເຂົາ​ເວົ້າ​ກັນ​ວ່າ, “ພຣະເຈົ້າ​ປະຖິ້ມ​ລາວ​ແລ້ວ ໃຫ້​ພວກເຮົາ​ຕາມ​ໄປ​ຈັບ​ເອົາ​ລາວ​ເທາະ ເພາະ​ບໍ່ມີ​ຜູ້ໃດ​ທີ່​ຈະ​ມາ​ຊ່ວຍເຫລືອ​ເອົາ​ລາວ ຫລື​ຊ່ວຍກູ້​ເອົາ​ລາວ​ໄວ້​ອີກ​ແລ້ວ.”

ເອຊາຢາ 46:13

ເຮົາ​ພວມ​ນຳ​ມື້​ໄຊຊະນະ​ເຂົ້າ​ມາ​ໃກ້​ທຸກ​ທີ ເປັນ​ໄຊຊະນະ​ທີ່​ບໍ່​ຢູ່​ໄກ​ແຕ່​ຢ່າງໃດ​ຈັກດີ້. ຄວາມມີໄຊ​ຂອງເຮົາ​ຈະ​ບໍ່​ຖືກ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຊັກຊ້າ​ໄປ ເຢຣູຊາເລັມ​ແລະ​ອິດສະຣາເອນ ຈະ​ມີ​ຜູ້​ຊ່ວຍ​ທັງ​ໄດ້​ຮັບ​ກຽດ.”

ເອຊາຢາ 59:11

ພວກເຮົາ​ຢ້ານ​ແລະ​ເປັນທຸກໃຈ​ຫລາຍ. ພວກເຮົາ​ຫວັງ​ທີ່​ຈະ​ເຫັນ​ພຣະເຈົ້າ​ຊ່ວຍ​ພວກເຮົາ​ໃຫ້​ພົ້ນ​ຈາກ​ການກົດຂີ່​ແລະ​ການ​ຜິດພາດ ແຕ່​ກໍ​ບໍ່​ເຫັນ​ມີ​ຫຍັງ​ເກີດຂຶ້ນ.

ລະບຽບ^ພວກເລວີ 2:6

ຈົ່ງ​ຫັກ​ເຂົ້າຈີ່​ນັ້ນ​ເປັນ​ຕ່ອນ​ນ້ອຍໆ​ພ້ອມ​ທັງ​ຖອກ​ນໍ້າມັນ​ໃສ່ ເມື່ອ​ພວກເຈົ້າ​ນຳ​ມາ​ຖວາຍ.

ມັດທາຍ 27:46

ພໍ​ເຖິງ​ບ່າຍ​ສາມ​ໂມງ ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ໄດ້​ຮ້ອງ​ຂຶ້ນ​ດ້ວຍ​ສຽງດັງ​ວ່າ, “ເອລີ ເອລີ ແລມາ ສາບັກທານີ?” ຊຶ່ງ​ແປ​ວ່າ, “ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ, ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ເອີຍ, ດ້ວຍເຫດໃດ​ພຣະອົງ​ຈຶ່ງ​ປະຖິ້ມ​ຂ້ານ້ອຍ​ເສຍ?”

ມາຣະໂກ 15:34

ພໍ​ເຖິງ​ບ່າຍ​ສາມ​ໂມງ ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ກໍ​ຮ້ອງ​ດ້ວຍ​ສຽງ​ອັນ​ດັງ​ວ່າ, “ເອໂລອີ ເອໂລອີ ແລມາ ສາບັກທານີ?” ຊຶ່ງ​ແປ​ວ່າ, “ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ ພຣະເຈົ້າ​ຂອງ​ຂ້ານ້ອຍ​ເອີຍ, ດ້ວຍເຫດໃດ​ພຣະອົງ​ຈຶ່ງ​ປະຖິ້ມ​ຂ້ານ້ອຍ​ເສຍ?”

ລູກາ 22:44

ເມື່ອ​ຊົງ​ເກີດ​ເປັນທຸກ​ວຸ້ນວາຍ​ຫລາຍ​ຂຶ້ນ ພຣະອົງ​ກໍ​ຊົງ​ຕັ້ງໃຈ​ພາວັນນາ​ອະທິຖານ​ຫລາຍ ເຫື່ອ​ຂອງ​ພຣະອົງ​ເກີດ​ເປັນ​ເໝືອນ​ເລືອດ​ໄຫລ​ຢາດ​ລົງ​ດິນ​ເປັນເມັດ​ໃຫຍ່.

ລູກາ 24:44

ແລ້ວ​ພຣະອົງ​ກໍໄດ້​ກ່າວ​ແກ່​ພວກເພິ່ນ​ວ່າ, “ນີ້​ແຫຼະ ແມ່ນ​ສິ່ງ​ທີ່​ເຮົາ​ໄດ້​ບອກ​ພວກເຈົ້າ​ແລ້ວ ເມື່ອ​ເຮົາ​ຍັງ​ຢູ່​ກັບ​ພວກເຈົ້າ ຄື​ທຸກສິ່ງ​ທີ່​ໄດ້​ມີ​ຂຽນ​ໄວ້​ເຖິງ​ເຮົາ​ໃນ​ໜັງສື​ກົດບັນຍັດ​ຂອງ​ໂມເຊ, ໃນ​ໜັງສື​ຂອງ​ພວກ​ຜູ້ທຳນວາຍ ແລະ​ໃນ​ໜັງສື​ເພງ​ສັນລະເສີນ ຈຳເປັນ​ຕ້ອງ​ສຳເລັດ​ເປັນຈິງ​ຕາມ​ນັ້ນ.”

ເຮັບເຣີ 13:5

ຈົ່ງ​ໃຫ້​ການ​ດຳເນີນ​ຊີວິດ​ຂອງ​ພວກເຈົ້າ ເວັ້ນ​ຈາກ​ການ​ຮັກເງິນ​ຮັກຄຳ. ຈົ່ງ​ພໍໃຈ​ໃນ​ສິ່ງ​ທີ່​ຕົນ​ມີ​ຢູ່ ເພາະ​ພຣະເຈົ້າ​ເອງ​ຊົງ​ກ່າວ​ວ່າ, “ເຮົາ​ຈະ​ບໍ່​ປະ​ເຈົ້າ ຫລື​ຖິ້ມ​ເຈົ້າ​ເສຍ​ຈັກເທື່ອ.”

ເຮັບເຣີ 5:7

ຝ່າຍ​ພຣະບຸດ​ນັ້ນ ຂະນະ​ເມື່ອ​ຊົງ​ເປັນ​ມະນຸດ​ຢູ່ ພຣະອົງ​ໄດ້​ຊົງ​ຖວາຍ​ຄຳ​ພາວັນນາ​ອະທິຖານ ແລະ​ໄຫວ້ວອນ​ດ້ວຍ​ການ​ຮ້ອງໄຫ້​ຢ່າງ​ໜັກ ແລະ​ມີ​ນໍ້າຕາ​ໄຫລ​ຮ້ອງຂໍ​ຕໍ່​ພຣະເຈົ້າ ຜູ້​ຊົງ​ສາມາດ​ໂຜດ​ໃຫ້​ພຣະອົງ​ພົ້ນ​ຈາກ​ຕາຍ​ໄດ້ ແລະ​ຊົງ​ນ້ອມ​ຮັບ​ຟັງ ເນື່ອງ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຢຳເກງ​ຂອງ​ພຣະອົງ.

1 ຊາມູເອນ 12:22

ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ຈະ​ບໍ່​ປະຖິ້ມ​ພວກ​ຂອງ​ພຣະອົງ ໂດຍ​ເຫັນ​ແກ່​ນາມຊື່​ອັນ​ຍິ່ງໃຫຍ່​ຂອງ​ພຣະອົງ ເພາະ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້​ຕັດສິນໃຈ​ຮັບ​ເອົາ​ພວກເຈົ້າ ເປັນ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ພຣະອົງ​ແລ້ວ.