ເພງ^ສັນລະເສີນ 102:5 - ພຣະຄຳພີສັກສິ

⁵ ຂ້ານ້ອຍ​ຮ້ອງໄຫ້​ຄວນຄາງ​ດ້ວຍ​ສຽງດັງ ແລະ​ຈ່ອຍຜອມ​ເຫັນ​ແຕ່​ໜັງ​ຕິດ​ກະດູກ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 102:5 Jak'a apnaqawi uñst'ayäwi

ພຣະທຳ​ໂຢບ 14:2

ພວກເຮົາ​ໃຫຍ່ ແລະ​ຫ່ຽວແຫ້ງ​ໄປ​ດັ່ງ​ດອກໄມ້​ປ່າ ພວກເຮົາ​ສູນສິ້ນ​ຫາຍໄປ​ເໝືອນດັ່ງ​ເງົາ.

ພຣະທຳ​ໂຢບ 19:20

ຕາມ​ຕົນຕົວ​ຂອງຂ້ອຍ​ກໍ​ເຫັນ​ແຕ່​ກະດູກ​ຕິດ​ໜັງ; ຂ້ອຍ​ຍັງ​ລອດຊີວິດ​ຢູ່​ມາ​ໄດ້​ພຽງແຕ່​ພາງໆ​ເທົ່ານັ້ນ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 6:6

ຂ້ານ້ອຍ​ໂສກເສົ້າ​ຍ້ອນ​ອິດອ່ອນ​ໝົດແຮງ ບ່ອນ​ນອນ​ກໍ​ຊຸ່ມປຽກ ຍ້ອນ​ຂ້ານ້ອຍ​ຮ້ອງໄຫ້​ເປັນ​ທຸກ​ລະທົມ​ໃຈ​ທຸກ​ຄືນ ແລະ​ໝອນ​ກໍ​ປຽກຊຸ່ມ​ດ້ວຍ​ນໍ້າຕາ​ທີ່​ໄຫລຫລັ່ງ.

ເພງ^ສັນລະເສີນ 6:8

ພວກເຈົ້າ​ຄົນຊົ່ວຮ້າຍ ຈົ່ງ​ໜີໄປ​ຈາກ​ຂ້ອຍ​ສາ ພຣະເຈົ້າຢາເວ​ໄດ້ຍິນ​ສຽງ​ຮ້ອງໄຫ້​ຂອງຂ້ອຍ​ແລ້ວ

ເພງ^ສັນລະເສີນ 90:6

ຊຶ່ງ​ໃຫຍ່​ຂຶ້ນ​ແລ້ວ​ກໍ​ແຕກ​ດອກ​ອອກບານ ແລະ​ຫ່ຽວແຫ້ງ​ຕາຍໄປ​ໃນ​ເວລາ​ຕອນຄໍ່າ​ມາຮອດ.

ສຸພາສິດ 17:22

ຄວາມ​ຊື່ນບານ​ໃຈ​ພາ​ໃຫ້​ມີ​ສຸຂະພາບ​ດີ ຄວາມ​ໂສກເສົ້າ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຊີວິດ​ຄ່ອຍໆ​ດັບ​ໄປ.

ເພງ^ຄໍ່າຄວນ 4:8

ບັດນີ້ ພວກເຂົາ​ນອນ​ຢຽດ​ຢູ່​ຕາມ​ຖະໜົນ​ບໍ່ມີ​ຜູ້​ຮູ້ຈັກ ໜ້າຕາ​ຂອງ​ພວກເຂົາ​ກໍ່າດຳ​ຢູ່ໃນ​ຄວາມຕາຍ; ສ່ວນ​ເນື້ອໜັງ​ຂອງ​ພວກເຂົາ​ກໍ​ຫ່ຽວແຫ້ງ​ສໍ່າ​ກັບ​ຟືນ ຈ່ອຍຜອມ​ຫລາຍ​ຈົນ​ເຫັນ​ໜັງ​ຕິດ​ກະດູກ.

1 ຊາມູເອນ 1:7

ເຫດການ​ເຊັ່ນນີ້​ເກີດຂຶ້ນ​ທຸກ​ປີ ເທື່ອໃດ​ທີ່​ພວກເຂົາ​ຂຶ້ນ​ໄປ​ທີ່​ວິຫານ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າຢາເວ ເທື່ອນັ້ນ​ເປນິນນາ​ກໍ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຮັນນາ​ໂສກເສົ້າ​ເສຍໃຈ​ຢ່າງ​ຫລວງຫລາຍ ຈົນ​ນາງ​ຕ້ອງ​ຮ້ອງໄຫ້ ແລະ​ບໍ່​ກິນ​ຫຍັງ​ໝົດ.